دوره 7، شماره 14 - ( 1399 )
جلد 7 شماره 14 صفحات 190-159 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشکده الهیات دانشگاه مازندران ، fateme_ghorbani2002@yahoo.com
2- گروه الهیات و معارف اسلامی دانشگاه مازندران
2- گروه الهیات و معارف اسلامی دانشگاه مازندران
چکیده: (2374 مشاهده)
یکی از چالش‌های مترجمان قرآن، معادل یابی دقیق واژگان است. در این میان، ماده قرب با بسامد نسبتاً بالا، طیف وسیعی از کاربردها را در قرآن‌کریم داراست. با توجه به اهمیت برگردان دقیق و صحیح این واژه و مشتقات آن، پژوهش حاضر درصدد بوده است، با روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع لغوی و تاریخی، ماده «قرب» و ابعاد معنایی آن را در قرآن‌کریم مورد بررسی قرار داده تا بر اساس آن به بررسی و ارزیابی معادلهای ماده قرب در چهار ترجمه فولادوند، آیتی، الهی قمشهای، موسوی همدانی بپردازد. در پایان این نتایج حاصل شده است که ابعاد معنایی شامل نزدیکی زمانی، نزدیکی مکانی، اقامه فعل و انجام عمل، در معنای رابطه نسبی و خویشاوندی، دسترسی، بهدست آوردن، کثرت و زیادی، رابطه جنسی، ازدواج، پیشکش کردن، منزلت و نزدیکی تکوینی است. همچنین مترجمان برای واژگانی چون تقرب، مقرب، مقربون، قرب الهی معادلسازی ننموده و در برخی موارد از ترجمه، دچار تداخل معنایی گشته‌اند. همچنین خطای کاربرد معنای تفسیری بهجای کاربرد معنای معادل نیز در این ترجمهها قابل مشاهده است.
نوع مقاله: مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
هنر و علوم انسانی (عمومی)
دریافت: 1399/6/5 | پذیرش: 1399/10/9 | انتشار: 1399/12/26
دریافت: 1399/6/5 | پذیرش: 1399/10/9 | انتشار: 1399/12/26
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |