The Analysis of Persian Translations of Quranic Words: A Case Study of the Word 'Asaver'

Document Type : مقالات علمی پژوهشی

Authors
1 Imam Sadegh University
2 Assistant Professor of Quran and Hadith University
Abstract
Since Quran has been revealed in Arabic, a precise perception and translation of its words has always been of special importance for non-Arabic speakers. Paying attention to the precise meaning of words is seen as the most essential step in offering a precise translation and staying faithful to the text. Here, the word 'asaver', which has been used four times in the Quran and introduced as one of the gifts from heaven, is especially important. Using a descriptive-analytic method, the current research examines the meanings of the word 'asaver' and analyzes the Persian translations of this term stage by stage. At first, the meaning of the word 'asaver' was analyzed lexically, stylistically and using the opinions of the interpreters and historians. The results of the examinations at this stage showed that 'asaver' is the plural form of 'sevar' meaning any kind of ornament related to the hand and worn like a ring. At next stage, the Persian translations of the Quran were investigated. The results at this later stage reveal that all translators have been affected by the result of the first stage. What matters is that none of the lexicologists, interpreters and translators have heeded the otherworldly nature of the concept of asaver, treating it as synonymous with the word 'asverah' that has been used once in an Ayah and refers to the worldly ornamentation.

Keywords

Subjects


*قرآن کریم
1- ابن اثیر، مبارک بن محمد، البدیع فی علم العربیة، مکه مکرمه: جامعة ام القری. (بی‌تا).
2- ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، تذکرة الاریب فی تفسیر الغریب، بیروت: دارالکتب العلمیة. (1425ق).
3- ابن سیده، علی بن اسماعیل، المحکم و المحیط الأعظم، بیروت: دارالکتب العلمیۀ. (1421ق).
4- ابن سیده، علی بن اسماعیل، المخصص، بیروت: دارالکتب العلمیۀ. (بی‌تا).
5- ابن عرفه، محمد بن محمد، تفسیر ابن عرفه، بیروت: دارالکتب العلمیة. (2008م).
6- ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم، غریب القرآن، بیروت: دار و مکتبة الهلال. (1411ق).
7- ابوعبیدۀ، معمر بن مثنی، مجاز القرآن، قاهره: مکتبۀ الانجی. (1381ق).
8- ارفع، کاظم، ترجمه قرآن، تهران: فیض کاشانی. (1381ش).
9- أزهری، محمد بن احمد، تهذیب اللغۀ، بیروت: داراحیاء التراث العربی. (1421ق).
10- اسفراینی، شاهفور بن طاهر، ترجمه برگرفته از تاج التراجم، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی. (1375ش).
11- اشکوری، محمدبن علی، تفسیر شریف لاهیجی، تهران: نشرداد. (1373ش).
12- الهی قمشه‌ای، مهدی، ترجمه قرآن، قم: نشرفاطمة الزهرا (س). (1380ش).
13- امیدوار، احمد/ بابازاده اقدم، عسگر، «آرایه مشاکله و چالش ترجمه قرآن کریم همرا ه با نقد و بررسی هفت ترجمه از قرآن کریم»، بلاغت کاربردی و نقد بلاغت، ش 10، 47-60، سال پنجم.
14- انصاریان، حسین، ترجمه قرآن، قم: اسوه. (1383ش).
15- آلوسی، محمود بن عبدالله، روح المعانی، بیروت: دارالکتب العلمیة. (1415ق).
16- آیتی، عبدالمحمد، ترجمه قرآن، تهران: سروش. (1374ش).
17- بابتی، عزیزة فوال، المعجم المفصل فی النحو العربی، بیروت: دارالکتب العلمیة. (بی‌تا).
18- بروجردی، محمدابراهیم، ترجمه قرآن، تهران: نشر صدر. (1366ش).
19- بهرام پور، ابوالفضل، ترجمه قرآن، تهران: آوای قرآن. (1387).
20- بیضاوی، عبدالله بن عمر، تفسیر بیضاوی (انوار التنزیل و اسرار التاویل)، بیروت: داراحیاء التراث العربی. (1418ق).
21- پاینده، ابوالقاسم، ترجمه قرآن، تهران: جاویدان. (1357ش).
22- پورجوادی، کاظم، ترجمه قرآن، تهران: بنیاد دائرة المعارف اسلامی. (1414ق).
23- ثعلبی نیشابوری، ابو اسحاق احمد بن ابراهیم، الکشف و البیان عن التفسیر القرآن، بیروت: داراحیاء التراث العربی. (1422ق).
24- جبل، محمدحسن، المعجم الاشتقاقی المؤصّل لألفاظ القرآن الکریم، قاهره: مکتبة الآداب. (2010م).
25- جفری، آرتور، واژه‌های دخیل در قران کریم، مترجم: فریدون بدره‌ای، تهران: توس. (1395ش).
26- جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح، بیروت: دارالعلم للملایین. (1407ق).
27- حداد عادل، غلامعلی، ترجمه قرآن، مشهد: آستان قدس رضوی. (1390ش).
28- حقی برسوی، اسماعیل بن مصطفی، تفسیر روح البیان، بیروت: دارالفکر.(بی‌تا).
29- خطیب الشربینی، محمدبن احمد، سراج المنیر، بیروت: دارالکتب العلمیة. (1425ق).
30- دهلوی، احمد بن عبدالرحیم، ترجمه قرآن، سراوان: کتابفروشی نور. (بی‌تا).
31- رضایی اصفهانی، محمدعلی،ترجمه قرآن، قم: موسسه تحقیقاتی دارالذکر. (1383ش).
32- روزبهان بقلی، ابن ابی نصر، عرائس البیان فی حقائق القرآن، بیروت: دارالکتب العلمیة. (2008 م).
33- زبیدی، محمد مرتضی، ، تاج العروس من جواهر القاموس، بیروت: دارالفکر. (1414ق).
34- زحیلی، وهبة، تفسیر الوسیط، دمشق: دارالفکر. (1422ق).
35- زمخشری، محمود بن عمر، تفسیر الکشاف، بیروت: دارالکتاب العربی. (1407ق).
36- زمخشری، محمود بن عمر، مقدمۀ الادب، تهران: مؤسسه مطالعات اسلامی دانشگاه تهران. 1386ش).
37- شعرانی، ابوالحسن، ترجمه قرآن، تهران: کتابفروشی اسلامیه. (1374ش).
38- شکوری، مجتبی، «بررسی برابرنهادهای واژه عذاب از ترجمه‌های قرآن کریم»، مطالعات ترجمه قرآن و حدیث، ش 12، 133-164، سال ششم.
39- صاحبی، عبدالعلی، ترجمه تفسیر جوامع الجامع، مشهد: آستان قدس رضوی. (1375ش).
40- صافی، محمود، الجدول، دمشق: دارالرشید. (1418ق).
41- صفارزاده، طاهره، ترجمه قرآن، تهران: بی‌نا. (1382ش)
42- صفوی، محمدرضا، ترجمه قرآن براساس المیزان، قم: دفتر نشر معارف. (1388ش).
43- صفوی، سیدمحمدرضا، «نقد و بررسی ترجمه جناب آقای دکتر حداد عادل از قرآن کریم»، آینه پژوهش، ش 192، 113-126، سال سی و دوم.
44- طباطبایی، محمدحسین، ترجمه قرآن (ترجمه تفسیر المیزان)، قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم. (1374ش).
45- طباطبائی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم: دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه،(1417ق).
46- طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران: انتشارات ناصرخسرو. (1372ش).
47- طبری، محمد بن جریر، ترجمه قرآن (ترجمه تفسیر طبری)، تهران: توس. (1356ش).
48- طبری، محمدبن جریر، جامع البیان، بیروت: دارالمعرفة. (1412ق).
49- الطریحی، فخرالدین بن محمد، مجمع البحرین، محقق: محمد حسین اشکوری، ایران: مرتضوی. (۱۳۷۵ش).
50- طنطاوی، محمدسید، التفسیر الوسیط للقرآن الکریم، قاهره: نهضة مصر. (1997م).
51- طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت: داراحیاء التراث العربی. (بی‌تا).
52- علی کمال الدین، حازم، معجم مفردات المشترک السامی فی اللغة العربیة، القاهرة: مکتبة الأداب. (2008م).
53- فخر رازی، ابوعبدالله محمد بن عمر فخرالدین، مفاتیح الغیب، بیروت: داراحیاء التراث العربی. (1420ق).
54- فراء، یحیی بن زیاد، معانی القرآن، مصر: الهیئة المصریة للکتاب. (1980م).
55- فولادوند، محمدمهدی، ترجمه قرآن، تهران: دفترمطالعات تاریخ و معارف اسلامی. (1411ق).
56- فیض الإسلام، علی نقی، ترجمه قرآن، تهران: فقیه. (1378ش).
57- قرائتی، محسن، ترجمه برگرفته از تفسیر نور، تهران: مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن. (1388).
58- کاشانی، ملا فتح الله، منهج الصادقین فی إلزام المخالفین، تهران: کتابفروشی محمد حسن علمی. (1336ش).
59- کاویان پور، احمد، ترجمه قرآن، تهران: اقبال. (1372ش).
60- مجتبوی، سیدجلال الدین، ترجمه قرآن، تهران: حکمت. (1371ش).
61- مشکور، محمد جواد، فرهنگ تطبیقی عربی با زبانهای سامی و ایرانی، تهران: انتشارت بنیاد فرهنگ ایران. (1357ش).
62- مشکینی اردبیلی، علی، ترجمه قرآن، قم: نشرالهادی. (1381ش).
63- مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، تهران: وزارت ارشاد اسلامی. (1417ق).
64- معزی، محمدکاظم، ترجمه قرآن، قم: اسوه. (1372ش).
65- مغنیه، محمدجواد، التفسیر الکاشف، قم: دار الکتاب الاسلامی. (1424ق).
66- مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، قم: دفترمطالعات تاریخ و معارف اسلامی. (1373ش).
67- ملکی، علی، ترجمه قرآن، تهران: علی ملکی. (1397ش).
68- موسی، حسین یوسف، الإفصاح، قم: مکتب الاعلام الاسلامی. (1410 ق).
69- موسوی گرمارودی، علی، ترجمه قرآن، تهران: قدیانی. (1384ش).
70- موسوی، محمدباقر، ترجمه تفسیر المیزان، قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم. (1374ش).
71- میبدی، احمدبن محمد، کشف الاسرار و عدة الابرار، تهران: امیرکبیر.(1371ش).
72- نحاس، احمد بن محمد، معانی القرآن، مملکة العربیۀ السعودیۀ: جامعۀ ام القری، مملکة العربیۀ السعودیۀ. (1409ق).
73- نسفی، عمر بن محمد، ترجمه قرآن، تهران: سروش. (1376ش).
74- نظام الاعرج، حسن بن محمد، تفسیر غرائب القرآن و رغائب الفرقان، بیروت: دارالکتب العلمیة. (1416ق).
75- یزدی، محمد، ترجمه قرآن، قم: مرکز طبع و نشر قرآن کریم. (1386ش).