1- دبیر آموزش و پرورش
2- – عضو هیات علمی گروه زبانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده: (9845 مشاهده)
پژوهش حاضر به بررسی معانی حرف اضافه «فی»، در قرآن، در چارچوب معنیشناسی شناختی میپردازد. معنیشناسی شناختی از رویکردهای نوظهور در علم زبانشناسی است که در آن، معمولاً معنای مکانی بهعنوان معنای مرکزی و پیشنمونه برای حروف اضافه مکانی در نظر گرفته شده و سایر معانی زمانی، انتزاعی، استعاری و مجازی از آن منشعب میگردد. مجموعه این معانی به صورت یک شبکه بههمپیوسته نمایش داده شده و معنای پیشنمونه درمرکز آن قرار میگیرد. در این پژوهش، تمام کاربردهای این حرف، از قرآن استخراج گردیده و معانی آنها با توجه به ترجمههای موجود و تفاسیر المیزان و مجمعالبیان بررسی شده است. نگارندگان، به کمک دستاوردها و ابزارهای نظری مطروحه در معنیشناسی شناختی از قبیل طرحواره تصویری، مقولات شناختی، مفهوم پیشنمونه، شبکه شعاعی معنا، عنصر متحرک و زمینه، به ارائه معنای پیشنمونه این حرف پرداخته و سایر معانی آن را به کمک فرایندهایی مانند استعاره و مجاز بهدست داده و در نهایت شبکه معنایی آن را ترسیم نمودهاند. در نوشتگان کلاسیک، حدود ده معنی برای«فی» ذکر شده که شامل «ظرفیت، مصاحبت، تعلیل، استعلاء، الصاق، مترادف الی، مترادف من، مقایسه، تعویض و تاکید» است. در این پژوهش که با رویکردی شناختی به موضوع معانی حرف «فی» پرداخته است، 13 معنی مرتبط برای این حرف ارائه شده است .
نوع مقاله:
مقاله تحقیقاتی |
موضوع مقاله:
معناشناسی دریافت: 1394/11/18 | پذیرش: 1394/12/18 | انتشار: 1394/12/22