A Critique of the Semantic Background of the Verb "SÄ«qa" in the Holy Quran Focusing on Verses 71 and 73 of Surah Al-Zumar

Author
Z. narimani
Abstract
The term sīqa, a passive past verb, appears twice in verses 71 and 73 of Surah Al-Zumar, describing the manner in which the inhabitants of Hell and Paradise enter their respective abodes. The use of the same verb for both the dwellers of Hell and Paradise, contrary to the typical style of the Qur’an, has led to diverse interpretations and translations among exegetes and translators. Sometimes, they have employed identical terms in the interpretation and translation of this verb for both verses, while at other times, they have sought to depict the different states and distinctions between these two groups by choosing different words, based on the context of each verse. In this study, after critically reviewing the prevailing opinions, and utilizing lexicographical sources as well as the Qur’an-by-Qur’an (tafsīr al-Qur’ān bi-l-Qur’ān) interpretative method, a single term, such as driving or leading, guiding, and showing, is proposed that encompasses a shared meaning to describe the common state of the inhabitants of Hell and Paradise upon their entry into their final abodes. Subsequently, the reasons and implications of this interpretation are also enumerated.

Keywords

Subjects

فهرست منابع
قرآن کریم.
1. ابن‌اثیر، ضیاء الدین(بی‌تا). المثل السائر، مصر، دار النهضة المصر.
2. ابن‌عاشور، محمدطاهر(1420). التحریر و التنویر المعروف بتفسیر ابن‌عاشور، بیروت، مؤسسة التاریخ العربی.
3. ابن کثیر، اسماعیل بن عمرو(1419)، تفسیر القرآن العظیم، بیروت: دار الکتب العلمیة، منشورات محمدعلی بیضون.
4. ابن منظور، محمد بن مکرم(1414). لسان العرب(15ج). بیروت: دار صادر.
5. ازهری، محمدبن احمد(1421ق). تهذیب اللغه، 15جلد، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
6. بیضاوی، عبد الله بن عمر(1418). أنوار التنزیل وأسرار التأویل، بیروت، دار الحیاء التراث العربی .
7. ثعلبی نیشابوری، ابواسحاق(1422). الکشف و البیان عن تفسیر القرآن. بیروت، داراحیاء التراث العربی.
8. خطیب، عبدالکریم(1424).التفسیر القرآنی للقرآن. بیروت: دارالفکر العربی.
9. زمحشری، محمودبن عمر(1414). الکشاف عن حقایق غوامض التنزیل و عیون‌الاقاویل فی وجوه التأویل، قم، مکتب الاعلام ‌الاسلامی.
10. صادقی تهرانی، محمد(1406). الفرقان فی تفسیر القرآن بالقرآن و السنه(30ج). قم: فرهنگ اسلامی.
11. طباطبایی، سیدمحمدحسین(1390). المیزان فی تفسیر القرآن(20ج). بیروت: موسسه الاعلمی للمطبوعات.
12. طبرانی، سلیمان بن احمد(2008). التفسیرالکبیر تفسیرالقرآن العظیم(الطبرانی)، اردن، دارالکتب الثقافی.
13. طبرسی، فضل بن الحسن(1379). مجمع البیان فی التفسیر القرآن، تصحیح ابوالحسن شعرانی، تهران.کتابفروشی اسلامیّۀ.
14. طوسی، محمدبن حسن(بی تا). التبیان فی تفسیر القرآن(10ج). بیروت: دار احیاء التراث العربی.
15. فخررازی، محمدبن عمر، (بی‌تا)، مفاتیح الغیب، بیروت، دار إحیاء التراث العربی.
16. فراهیدى، خلیل بن احمد(1410). کتاب العین (8ج). قم: نشر هجرت.
17. قطب، سید، (1480). فی ظلال القرآن، بیروت، دارالشروق.
18. مکارم شیرازی، ناصر(1371). تفسیر نمونه(28ج). تهران: دار الکتب الاسلامیه.
Quranic and Hadith Researches of Modares
Volume 11, Issue 20
August 2025
Pages 245-266