Investigation and Critique of the Translations and Interpretations of the One-used Word "ʻAbqarī" in Persian Translations and Exegeses of the Holy Quran

Document Type : Original Research

Author
Z. akbari
Assistant professor
Abstract
One-used words are words that have been used only once in the Holy Quran and regarding their lone usage and lack of contextual clues, they make translation a difficult and challenging task. The term "ʻAbqarī" is a one-used word that, considering historical distance and the abandonment of its original root, has been suggested with various equivalents in translations and exegeses of the Holy Quran. Researchers have proposed around 25 different meanings for this term with different roles in the sentence. The present study, with a descriptive-analytical method, aims to analyze the translation and interpretative meaning of this term. The results indicated that these suggestions can be categorized into three groups: nominal, adjectival, and nominal-adjectival, each reflecting a certain meaning. The fundamental flaw in these translations is the mere focus on examples and not considering the original meaning of "ʻAbqarī" which signifies "Magnificent and Unparalleled," leading to a confusion of meanings by translating "ʻAbqarī" as "Rafraf" and not taking into account the context of the verse, which is in the context of expressing and introducing the extraordinary and wondrous blessings of Paradise. Therefore, it is probable that "ʻAbqarī" is an adjective and can be considered as an adjective meaning "Magnificent and Unparalleled."

Keywords

Subjects

آدینه‌وند لرستانی، محمدرضا، کلمه الله العلیا، تهران: اسوه ، 1377ش.
2. آیتی، عبدالمحمد، ترجمۀ قرآن، تهران: انتشارات سروش(صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران)، 1374ش.
3. ابوعبیده، معمر بن مثنی، مجاز القرآن، قاهره: مکتبۀ الخانجی، 1381ق.
4. ارفع، سید کاظم، ترجمۀ قرآن، تهران: موسسه تحقیقی و انتشاراتی فیض کاشانی، 1381ش.
5. ابن فارس، احمد، معجم مقاییس اللغه، مصحح/ محقق محمد عبدالسلام هارون، چاپ اول، قم: مکتب الاعلام الاسلامی‌، 1404ق.
6. ابن منظور، محمد بن مکرم‌، لسان‌العرب، محقق/ مصحح: میر دامادی، جمال الدین‌، چاپ سوم، بیروت: دار الفکر للطباعه و النشر و التوزیع- دار صادر، 1414ق.
7. امین، نصرت‌بیگم، تفسیر مخزن العرفان در علوم قرآن، بی‌جا: بی‌نا، 1361ش.
8. الهی قمشه‌ای، مهدی، ترجمۀ قرآن، قم: فاطمه الزهراء ، 1380ش.
9. انصاریان، حسین، ترجمۀ قرآن، قم: اسوه، 1383ش.
10. پاینده، ابوالقاسم، ترجمۀ قرآن، تهران: جاویدان، 1357ش.
11. پورجوادی، کاظم، ترجمۀ قرآن، تهران: بنیاد دائره المعارف اسلامی، 1414 ق.
12. ثقفی تهرانی، محمد، تفسیر روان جاوید، تهران: برهان، 1398ق
13. جفری، آرتور، واژه های دخیل در قرآن مجید، مترجم: فریدون بدره‌ای، تهران: توس، 1372ش.
14. حجتی، مهدی، گلی از بوستان خدا (ترجمۀ قرآن)، قم: بخشایش، 1384ش.
15. خسروانی، علیرضا، تفسیر خسروی، تهران: کتابفروشی اسلامیه، 1390 ق.
16. دهلوی، شاه ولی الله، ترجمۀ قرآن، مدینه: مجمع ملک فهد لطباعۀ المصحف الشریف، 1417ق.
17. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات الفاظ القرآن، بیروت- دمشق: دار القلم- دار الشامیه، 1412ق.
18. رضایی اصفهانی، محمدعلی، ترجمۀ قرآن، قم: موسسه تحقیقاتی فرهنگی دار الذکر، 1383.
19. زمخشری، محمود بن عمر، الکشاف، بیروت: دار الکتاب العربی، 1407ق.
20. شرتونی، رشید، مبادی العربیه (ج4)، قم: دار العلم، 1387ش.
21. شعرانی، ابوالحسن، قرآن مجید با ترجمه فارسی و خواص سور و آیات، تهران: کتابفروشی اسلامیه، 1374 ش.
22. شیر، واژه‌های فارسی عربی شده، ترجمۀ حمید طبیبیان، تهران: امیرکبیر، 1386ش.
23. صادق نوبری، عبدالمجید، ترجمۀ قرآن، تهران: اقبال، 1396 ق.
24. صاوی، احمد بن محمد، حاشیۀ الصاوی علی تفسیر الجلالین، بیروت: دار الکتب العلمیۀ، 1427ق.
25. صفوی، محمدرضا، ترجمۀ قرآن بر اساس المیزان، قم: دفتر نشر معارف، 1388ش.
26. صفی‌علیشاه، حسن بن محمدباقر، تفسیر صفی، تهران: متوچهری، 1378ش.
27. صلواتی، محمود، ترجمۀ قرآن، تهران: مبارک، 1387ش.
28. طباطبایی، محمدحسین، ترجمۀ تفسیر المیزان، قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی، 1374ش.
29. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران: ناصر خسرو، 1372ش.
30. طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، محقق: احمد قصیر عاملی، بیروت: دار احیاء التراث العربی، بی‌تا.
31. عکبری، عبدالله بن الحسین، التبیان فی اعراب القرآن، عماض- ریاض: بیت الافکار الدولیه، بی‌تا.
32. فارسی، جلال‌الدین، ترجمۀ قرآن، تهران: انجام کتاب، 1369ش.
33. فخر رازی، محمد بن عمر، مفاتیح الغیب (التفسیر الکبیر)، بیروت: دار احیاء التراث العربی، 1420ق.
34. فولادوند، محمدمهدی، ترجمۀ قرآن، تهران: دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی، 1418 ه.ق.
35. فیومی، احمد بن محمد، المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر، چاپ دوم، قم: موسسه دار الهجره، 1414ق.
36. قرشی بنابی، علی‌اکبر، تفسیر احسن الحدیث، تهران: مرکز چاپ و نشر بنیاد بعثت، 1375
37. -------------، قاموس قرآن، تهران: دار الکتب الاسلامیه، 1412ق
38. کاویان‌پور، احمد، ترجمۀ قرآن، تهران: اقبال، 1372.
39. کریمی‌نیا، مرتضی، تکامد در قرآن، تحلیلی بر واژه‌ها و ترکیبات تک کاربرد در قرآن کریم، مجلۀ پژوهش‌های قرآن و حدیث، شمارۀ دوم. 1393ش.
40. کسروی، رضا و هاشمی‌زادگان، سید امیر (1402)، مقایسۀ تطبیقی سیما، منظر، چشم‌‍انداز به عنوان برابرنهاده‌های فارسی «Landscape» انگلیسی، مجله منظر، شماره 15، 1402ش.
41. مشکینی اردبیلی، علی، ترجمۀ قرآن، قم: نشر الهادی، 1381ش.
42. مصباح‌زاده، عباس، ترجمۀ قرآن، تهران: بدرقه جاویدان، 1380ش.
43. مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، بیروت- لندن- قاهره: دار الکتب العلمیۀ، 1430ق.
44. معزی، محمدکاظم، ترجمۀ قرآن، قم: اسوه، 1372 ش.
45. مغنیه، محمدجواد، ترجمۀ تفسیر کاشف، قم: بوستان کتاب قم (انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم)، 1378 ش.
46. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمۀ قرآن (مکارم)، قم: دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی، 1373 ش.
47. -------------، تفسیر نمونه، قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، 1374ش.
48. موسوی گرمارودی، علی، ترجمۀ قرآن، تهران: قدیانی، 1384ش.
49. میبدی، احمد بن محمد، کشف الاسرار و عده الابرار (معروف به تفسیر خواجه عبدالله انصاری )، امیر کبیر - ایران - تهران، 1371ش.
Quranic and Hadith Researches of Modares
Volume 10, Issue 19
September 2023
Pages 1-24