Interpretation of Separation between Subordinate Word in Conjunction and Primary Word in Conjunction in Syntactic Structures of the Holy Quran

Document Type : مقالات علمی پژوهشی

Authors
Q. Mokhtari 1
H. Rahmani 2
1 Associate Professor of Arabic Language and Literature, Arak University
2 Ph.D. Student of Arabic Language and Literature, Arak University
Abstract
Conjunction style is one of the most widely used styles in the Arabic language, especially in the Holy Quran which prevents repetition by attaching a phrase into another phrase and results in brevity to the word. The first phrase in this style is called "subordinate word in conjunction" and the latter phrase "primary word in conjunction" which these two phrases are principally joined together. But sometimes the two phrases are separated by a phrase that belongs to both of them. Based on this research, this phenomenon has a semantic function and actually represents the difference between subordinate word in conjunction and primary word in conjunction to interact with the meaning of the common sentence (word occurrence + disjunctive phrase). With a descriptive-analytical method, the present study has investigated this phenomenon in the examples of the Holy Quran. The results indicate that the mentioned phenomenon as a semantic index phenomenon has not been recognized and interpreted by translators and has attempted to convey its meaning except in a few cases. In the meantime, that interpretive and communicative translations, which are more open-ended than literal translations, have had a better response to this phenomenon.

Keywords

Subjects

• قرآن کریم: ترجمة آقایان «ارفع، انصاریان، پاینده، حجتی، رضایی، عاملی، فارسی، مشکینی، مکارم، میرزا خسروانی.»
• ابن عاشور، محمد بن طاهر، التحریر و التنویر، ط1، بیروت: موسسة التاریخ‏ العربی، (بی‌تا).
• أبوحیان، محمد بن یوسف‏، البحر المحیط فی التفسیر، تحقیق: صدقی محمد جمیل‏، ط1، بیروت: دار الفکر، (1420ق).
• الجرجانی، عبد القاهر، دلائل الإعجاز، تعلیق: محمود شاکر، ط3، القاهرة-جدة: مطبعة المدنی-دار المدنی، (1992م).
• جعفری، یعقوب، تفسیر کوثر، چ1، قم: نشر هجرت، (بی‌تا).
• حسینی همدانی، سید محمد، انوار درخشان‏، تحقیق: محمد باقر بهبودى‏، چ1، تهران: کتابفروشى لطفى،‏ (1404ق).
• الدرویش، محیی الدین‏، إعراب القرآن الکریم و بیانه‏، ط4، سوریة: دار الإرشاد، (1415ق).
• السیوطی، جلال الدین، الإتقان فی علوم القرآن، تحقیق: شعیب الأرنؤوط و مصطفی شیخ مصطفی، ط1، بیروت: مؤسسة الرسالة ناشرون، (2008م).
• ــــــــــــــ ، الدر المنثور فی تفسیر المأثور، ط1، قم: مکتبة آیة الله العظمی المرعشی النجفی‏، (1404ق) .
• الصابونی، محمد علی، صفوة التفاسیر تفسیر للقرآن الکریم‏، ط1، بیروت: دارالفکر، (1421ق).
• صافی، محمود، الجدول فی إعراب القرآن الکریم، ط4، دمشق-بیروت: دار الرشید-مؤسسة الإیمان‏، (1418ق).
• الطباطبائی، سید محمدحسین‏، المیزان فی تفسیر القرآن‏، ط5‏، قم: منشورات جامعة المدرسین، (1417ق).
• طیب، سید عبدالحسین، أطیب البیان فی تفسیر القرآن، چ2، تهران: انتشارات اسلام، (1378ش).
• عاملى، ابراهیم، ‏تفسیر عاملى‏، تحقیق: على اکبر غفارى‏، چ1‏، تهران: انتشارات صدوق‏، ‏(1360ش).
• العکبری، عبدالله بن الحسین‏، التبیان فی إعراب القرآن‏، ط1، عمان- ریاض: بیت الأفکار الدولیة، (بی‌تا).
• الفراء، أبو زکریا، معانی القرآن، تحقیق: أحمد یوسف النجاتی، ط1، مصر: دارالمصریة للتألیف والترجمة، (1980م).
• القاسمی، محمد جمال الدین، محاسن التأویل، تحقیق: محمد باسل عیون السود، ط1. بیروت: دار الکتب العلمیة، (1418ق).
• القمی، علی بن إبراهیم، تفسیر القمی، تحقیق: السید طیب الموسوی الجزائری، ط3، قم: دار الکتاب‏، (1363ش).
• القمی، محمدرضا، کنز الدقائق فی بحر الغرائب، تحقیق: حسین درگاهى‏، تهران: سازمان چاپ وانتشارات وزارت ارشاد اسلامى‏، (1368ش).
• مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، چ1، تهران: دار الکتب الإسلامیة، (1374ش).
Quranic and Hadith Researches of Modares
Volume 6, Issue 12
March 2020
Pages 195-224