Study of the ancient translation of Shaqshaqiyah sermon, Corrected by Azizollah Jawini from the perspective of Newmark's translation critique scheme

Document Type : مقالات علمی پژوهشی

Author
University Of Isfahan
Abstract
Nahj al-Balagha with the Persian translation of fifth and sixth centuries is the oldest translation of this valuable book in our hands. Contrary to its linguistic and literary significance, this translation has received little attention from linguists and translators. For this reason, the present study seeks to examine and criticize the Persian translation of the famous sermon "Shqshaqiyah" based on Peter Newmark's criticism model (1988) as one of the first studies in this field. The findings of this study, written based on descriptive-analytic method, show that the translator has used the cultural equivalent selection approach in translating words and the metaphorical image reconstruction strategy in translating metaphor. Although he has chosen the literal method, it has not been an unconditional function of the source text in terms of grammatical structures, and there are cases of changes in its translation; These changes are sometimes due to ideological issues and sometimes to linguistic reasons.

Keywords

Subjects


قرآن کریم
1- امام علی (علیه السلام)، (1378)، نهج البلاغه، ترجمه سیدجعفر شهیدی، 1جلد، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
2- امام علی (علیه السلام)، (1379 ش)، نهج البلاغه، ترجمه علی نقی فیض الاسلام اصفهان، 2جلد، تهران: مؤسسه چاپ و نشر تألیفات.
3- امام علی (علیه السلام)، (1379)، نهج البلاغه، ترجمه محمد دشتی، قم، چاپ مشهور.
4- ابن أبی الحدید، عبد الحمید بن هبه الله، (1404ق)، شرح نهج البلاغه، 10جلد، - قم: مکتبه آیه‌الله المرعشی النجفی.
5- ابن جعفر، قدامه، (1933)، نقد النثر، القاهره: دار الکتب المصریه.
6- ابن رشد، (بی‌تا)، تلخیص الخطابه، الکویت: وکاله المطبوعات.
7- ابن منظور، (بی‌تا)، لسان العرب، القاهره: دار المعارف.
8- أرسطو طالس، (بی‌تا)، الخطابه، ترجمه أمین سلامه، بی‌مک.
9- بحرانی، ابن میثم، (1375)، شرح نهج البلاغه، مشهد: بنیاد پژوهش‌های اسلامی.
10- بیکر، مونا (1393)، به عبارت دیگر، ترجمه علی بهرامی، تهران: رهنما.
11- التوحیدی، أبو حیان علی بن محمد، (1939)، الإمتاع والمؤانسه، تحقیق: أحمد أمین، أحمد الزّین، القاهره: مطبعه لجنه التألیف والترجمه.
12- جریر الکلبی، (بی‌تا)، دیوان جریر، شرح نعمان محمد أمین طه، القاهره: دار المعارف.
13- الجوهری، اسماعیل بن حماد، (1984)، الصحاح، تاج اللغه وصحاح العربیه، تصحیح: احمد عبدالغفور عطار، بیروت: دارالعلم للملایین.
14- دهخدا، علی‌اکبر، لغتنامه دهخدا، به اهتمام محمد معین، تهران: امیرکبیر.
15- طبری، محمد بن جریر، (بی‌تا)، نوادر المعجزات فی مناقب الأئمه الهداه، قم: دار الثقافه.
16- الطوسی، الشیخ ابوجعفر محمد، (1414)، الأمالی، تحقیق قسم الدراسات الاسلامیه، قم: دار الثقافه.
17- الفراهیدی، خلیل بن أحمد، معجم العین، تصحیح: مهدی المخزومی، ابراهیم السامرائی، بی‌مک: بی‌نا.
18- الفیروزآبادی، محمد بن یعقوب، (2005)، القاموس المحیط، بتحقیق محمد نعیم العرقسوسی، بیروت: موسسه الرساله.
19- قرشی، علی اکبر، (1371)، قاموس قرآن، تهران: دار الکتب الاسلامیه.
20- ماندی، جرمی، (1394)، درآمدی بر مطالعات ترجمه، ترجمه علی بهرامی، زینب تاجیک، تهران: رهنما.
21- نواب لاهیجی، محمدباقر بن محمود، (بی‌تا)، شرح نهج البلاغه، تهران: اخوان کتابچی.
22- نیومارک، پیتر، (1390)، دوره آموزش فنون ترجمه، ترجمه منصور فهیم، سعید سبزیان، تهران: رهنما.
24- هاشمی خویی، میرزا حبیب الله (1400ق) ، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه و تکمله منهاج البراعه، حسن زاده آملی، حسن و کمره‌ای، محمد باقر، 21 جلد، تهران: المکتبه الإسلامیه.