Evaluation of the Translation of the Verse " Iqra Bismi Rabbika Alladhi Khalaq" (Alaq/1) in Five Russian Translations

Document Type : مقالات علمی پژوهشی

Authors
H. Emami Danaloo
M. Abdollahi
Allameh Tabataba'i University
Abstract
Translation of the Holy Qur'an is a way to establish a connection to Holy Qur'an for non-Arabic people, therefore analyzing and criticizing the translations of the Holy Qur'an is necessary to understand the merits and shortcomings of previous translations and to obtain a favorable translation. One of the common languages for the translation of the Holy Qur'an is the Russian language. Using a descriptive-analytical approach, this paper examines five prominent translations of the Holy Qur'an into Russian including the first verse of Surah Alaq by “Mohammed Nuri Usmanov”, “Valeria Prokhorova”, “Ignati Krachkowski”, “Elmir Kuliyev” and “Betsy Shidfar”. In this study, in addition to presenting a history of the translation of the Holy Qur'an into Russian, these translations were examined on the first verse of Surah Alaq, and their strengths and weaknesses were explained with reference to interpretive, literary, and historical evidence and finally, a relatively appropriate translation of the verse mentioned is presented in Russian language using the appropriateness of the verses in Surah Alaq.

Keywords

Subjects

قرآن کریم
1. ابن انباری، عبدالرحمن بن محمد. (بی‌تا) الانصاف فی مسائل الخلاف بین النحو البصریین و الکوفیین. بیروت: المکتبة العصریة. چاپ نخست.
2. ابن حجر عسقلانی، شهاب الدین احمد بن علی. (بی‌تا) فتح الباری فی شرح صحیح بخاری. چاپ دوم. بیروت: دار المعرفه للطباعه و النشر.
3. ابن عاشور، محمد طاهر. (1420ق) تفسیر التحریر و التنویر المعروف بفسیر ابن عاشور. بیروت: مؤسسة التاریخ العربی. چاپ نخست.
4. الهی قمشه‌ای، مهدی. (1380ش) ترجمه قرآن. قم: فاطمة الزهراء. چاپ دوم.
5. بخاری، محمدبن‌اسماعیل. (1407ق) الصحیح. بیروت: دارالقلم.
6. بلاذری، احمد بن یحیی بن جابر. (1959م) انساب الاشراف. تحقیق: محمد حمید الله. مصر: مطابع دار المعارف.
7. بلاغی، عبدالحجه. (1386ق) حجة التفاسیر و بلاغ الاکسیر. قم: حکمت. چاپ نخست.
8. بیضاوی، عبد الله بن عمر. (1418ق) انوار التنزیل و اسرار التأویل. اعداد: محمد عبد الرحمن مرعشلی. بیروت: دار احیاء التراث العربی. چاپ نخست.
9. پورجوادی، کاظم. (1414ق) ترجمه قرآن. تهران: بنیاد دایره المعارف اسلامی. چاپ نخست.
10. جانی‌پور، محمد. ایزدی، مهدی. (1392ش) جستاری در تبارشناسی ماده «قرأ» در ساخت واژه «قرآن». دوفصلنامه پژوهش‌های زبانشناختی قرآن. دوره 2. شماره 2. صص 40-21.
11. حلبی، علی‌بن‌ابراهیم. (1989م) السیره الحلبیه النبویه: انسان العیون فی سیره الامین و المأمون علیه الصلاه و السلام. بیروت: دارالمعرفه.
12. خازن، علی بن محمد. (1415ق) تفسیر الخازن المسمی لباب التأویل فی معانی التنزیل. تصحیح: عبدالسلام محمد علی شاهین. بیروت: دار الکتب العلمیة، منشورات محمد علی بیضون. چاپ نخست.
13. خرم‌دل، مصطفی. (1384ش) تفسیر نور. تهران: احسان. چاپ چهارم.
14. خسروانی، علیرضا. (1390ق) تفسیر خسروی. تحقیق: محمد باقر بهبودی. تهران: کتابفروشی اسلامیه. چاپ نخست.
15. راغب اصفهانی، حسین‌بن‌محمد. (بی‌تا) مفردات ألفاظ القرآن‏. چاپ نخست. بیروت: دار القلم.
16. زرقانی، محمدبن‌عبدالباقی. (1393ق) شرح علی المواهب اللّدنیّه للقسطلانی. بیروت: دار المعرفه.
17. زمخشری، محمودبن‌عمر. (1407ق) الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الأقاویل فى وجوه التأویل. مصحح: مصطفی حسین احمد. چاپ سوم. بیروت: دار الکتاب العربی‏.
18. سراج، رضا. (1390ق) ترجمه قرآن. تهران: سازمان چاپ دانشگاه. چاپ نخست.
19. سمین، احمد بن یوسف. (1414ق) الدر المصون فی علوم الکتاب المکنون. تحقیق: احمد محمد صیره. بیروت: دار الکتب العلمیة، منشورات محمد علی بیضون. چاپ نخست.
20. صادق نوبری، عبدالمجید. (1396ق) تهران: اقبال. چاپ نخست.
21. صفوی، محمدرضا. (1388ش) ترجمه قرآن بر اساس المیزان. قم: دفتر نشر معارف. چاپ نخست.
22. طباطبایی، محمدحسین. (1388ش) قرآن در اسلام. تصحیح: هادی خسروشاهی. قک: بوستان کتاب.
23. ــــــــــــــــــ (1390ق) المیزان فی تفسیر القرآن. چاپ دوم. بیروت: مؤسسه الاعلمی للمطبوعات.
24. طبرسی، فضل‌بن‌حسن. (1372ش) مجمع‌البیان فی تفسیر القران. به تصحیح: فضل‌الله یزدی طباطبایی و هاشم رسولی. چاپ سوم. تهران: ناصرخسرو.
25. طوسی، محمد بن حسن. (بی‌تا) التبیان فی تفسیر القرآن. تحقیق: احمد حبیب عاملی. مقدمه: محمد محسن آقا بزرگ تهرانی. بیروت: دار احیاء التراث العربی. چاپ نخست.
26. فخر رازی، محمد بن عمر. (1420ق) التفسیر الکبیر (مفاتیح الغیب) اعداد: مکتب تحقیق دار احیاء التراث العربی. بیروت: دار احیاء التراث العربی. چاپ سوم.
27. مسلم‌حجاج قشیری نیشابوری. (1915م) الصحیح. به تصحیح: محمد فؤاد عبدالباقی. بیروت: دار احیاء التراث العربی.
28. مشکینی اردبیلی، علی. (1381ش) ترجمه قرآن. قم: نشر الهادی. چاپ دوم.
29. نیشابوری، محمود بن ابو الحسن. (1415ق) ایجاز البیان عن معانی القرآن. حنیف قاسمی. بیروت: دار الغرب الاسلامی. چاپ نخست.
منابع روسی:
30. Грязнович, П. А, Ислам, религия, общество, государство. Издательство наука, Академия наук СССР, Москва, 1984. (http://www.orientalstudies.ru/rus/images/pdf/a_gryaznevich_1984b.pdf )
31. Крачковский Игнатий, Коран, Наука, Москва, 1990.
32. Кулиев Эльмир, Коран, ЭКСМО, Москва, 2016.
33. Прохороа Валерия, Коран, РИПОЛ КЛАССИК, Москва 2014.
34. Османов Могаммад. Н., Коран, Ладомир, 1995.
35. ШАРИПОВ, У. З. ШАРИПОВА, Р. М. ПРЕДИСЛОВИЕ К НОВОМУ ПЕРЕВОДУ КОРАНА,Журнал Историческаяпсихологияисоциологияистории 1/2010 67–82
36. Шидфар Бетси, Коран, Изд. дом Марджани, Москва, 2012.
Quranic and Hadith Researches of Modares
Volume 6, Issue 12
March 2020
Pages 1-32