Assumming different words as one due to negligence by Persian translators of the Holy Quran (A Case Study of negligence in etymology and Morphology)

Document Type : مقالات علمی پژوهشی

Authors
S. Mohammadfam 1
S. abdollahi abed 2
N. hamzepour 3
1 Assistant of Azerbaijan Shahid Madani University
2 Associate of Azerbaijan Shahid Madani
3 Trainer of the Azerbaijan Shahid Madani University
Abstract
Due to the formation of numerous translations of the Qur'an and the important role of translation in relation of all sections of society with the teachings of the Holy Qur'an, scholarly criticism of the translations of the Holy Qur'an has emerged as one of the areas of Qur'anic studies in contemporary period. The importance of research in this field is understood when we see translational errors leading to differences in the perceptions of the Qur'an among the general public. Studies of the criticism of the translations of the Qur'an have sought to establish a critical mechanism for evaluating the translations of the Qur'an and hence, it introduces the translators slip places. The present study, through a descriptive and critical analysis, has investigated " Assumming different words as one due to negligence " as one of the slips of the Persian translators of the Holy Qur'an. Enumerating different types of assumming different words as one due to negligence, the two types of " Negligence in diagnosing the root of the words"and “Negligence in pay attention to the differences between similar constructions” have introduced and gave them 12 examples. Statistical reports of translators' performance in the studied samples indicate that translations of Ansarian, Bahrampour, Safavid Mousavi Garmaroudi and Ali Akbar Taheri's have the lowest Negligence. On the other hand, the translations of Mohammad Ebrahim Boroujerdi (9 slips), Mohammad Kazem Arfa (7 slips), Ibrahim Ameli (6 slips), Mohammad Kazem Moezzi (6 slips) have had less success in staying away from Assumming different words as one due to negligence.



Keywords

Subjects

1. قرآن کریم، 40 مترجم.
2. ابن عادل دمشقی، عمر بن علی، اللباب فی علوم الکتاب، تحقیق: عادل احمد عبدالموجود والشیخ علی محمد معوض، بیروت، دار الکتب العلمیه.( 1419ق).
3. ابن عصفور، علی بن مؤمن، الممتع فی التصریف، محقق: عی محمد مصطفی، بیروت، دار إحیاء التراث العربی.(1432).
4. ابن فارس، احمد بن فارس، معجم مقاییس اللغه، قم، چاپ: اول.( 1404ق).
5. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، بیروت، چاپ: سوم.(1414ق).
6. ابن‌جزی، محمد بن احمد، التسهیل لعلوم التنزیل، بیروت، شرکه دار الأرقم بن أبی الأرقم.(1416ق).
7. ابن‌خالویه، حسین بن احمد، اعراب القراءات السبع و عللها، مصر- قاهره‌، مکتبه الخانجی.(1413ق).
8. ابن‌عطیه، عبدالحق بن غالب، المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز، بیروت، دار الکتب العلمیه، منشورات محمد علی بیضون.(1422ق).
9. ابن‌قتیبه، عبدالله بن مسلم، تفسیر غریب القرآن، بیروت، دار و مکتبه الهلال.(1411ق).
10. ازهری، محمد بن احمد، تهذیب اللغه، بیروت، چاپ: اول.(1421ق).
11. استرآبادی، رضی الدین، شرح الشافیه، جامعه قار یونس.(1398ق.)
12. انوری، حسن، فرهنگ بزرگ سخن، تهران، سخن، (1381ش.).
13. بیضاوی، عبدالله بن عمر، انوار التنزیل، بیروت، دار إحیاء التراث العربی،(1418).
14. پارسا، فروغ ، معناشناسی در مطالعات قرآنی، تهران، نگارستان اندیشه.(1397).
15. پاکتچی، احمد، ترجمه شناسی قرآن کریم، تهران، دانشگاه امام صادق علیه السلام.(1392ش.).
16. جوادی‌آملی، عبدالله، تسنیم(ج31)، قم، اسراء.(1392ش.).
17. جواهری، محمد حسن، درسنامه ترجمه قرآن، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.(1388ش.)
18. جوهری،اسماعیل بن حماد، الصحاح، بیروت، دارالعلم للملایین، (1376ق.).
19. خامه گر، محمد، فن ترجمه قرآن کریم به زبان فارسی، مشهد، انتشارات نور.( 1393ش.).
20. خرمشاهی، بهاء الدین، بررسی ترجمه های امروزین قرآن کریم، تهران، موسسه فرهنگی ترجمان وحی. (1389ش.).
21. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات ألفاظ القرآن، بیروت، چاپ: اول.(1412ق).
22. زمخشری، محمود، اساس البلاغه، بیروت، دارصار، (1979).
23. زمخشری، محمود، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، بیروت، دارالکتب‌العربی.(1407ق).
24. سمین حلبی، احمد بن یوسف، الدر المصون فی علم الکتاب المکنون، تحقیق: احمد خراط، دمشق، دار القلم.(1414ق).
25. سیوطی‌، جلال الدین، الإتقان فی علوم القرآن‌، بیروت، درالکتاب العربی، چاپ دوم.(1421)
26. سیوطی، جلال الدین و محمد بن احمد محلی، تفسیر الجلالین، بیروت، مؤسسه النور للمطبوعات. (1416ق).
27. صاحب، اسماعیل بن عباد، المحیط فی اللغه، بیروت، چاپ: اول.(1414ق).
28. طاهری نیا، احمد، «نقش علم صرف در تفسیر قرآن»، قرآن شناخت، صص 92-73. (1392ش.).
29. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسه الأعلمی للمطبوعات.(1390 ق.).
30. طباطبایی، محمدرضا، صرف ساده،قم، دارالعلم.(1396ش.).
31. طبرسی، فضل‌بن‌حسن، مجمع البیان فی علوم القرآن، تهران،انتشارات ناصر خسرو.(1372ش.).
32. طبری، محمد بن جریر، جامع البیان عن تأویل آی القرآن، 30جلد، دار المعرفه ، بیروت، چاپ:1.(1412ق).
33. طریحی، فخرالدین بن محمد، مجمع البحرین، تهران، مرتضوی، (1375ش.).
34. طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، 10جلد، بیروت، دار إحیاء التراث العربی.(بی تا).
35. عسکری، حسن بن عبدالله، الفروق فی اللغه، بیروت، دار الآفاق الجدیده، (1400).
36. الغمراوی، محمد أحمد، « الجناس التام فی القرآن»، الرساله، ش 1022، ص 175-172.(1372ق.).
37. فرّا، یحیی‌بن‌زیاد، معانی‌القرآن، با تعلیق صلاح‌ عبدالعزیز‌السید و محمد مصطفی‌الطیب، قاهره، دارالسلام. (1434ق).
38. فراهیدی، خلیل بن احمد، کتاب العین، قم، چاپ: دوم.(1409ق).
39. معمّر بن مثنّی، ابوعبیده، مجاز القرآن، مصر، مکتبه الخانجی،(1381ق).
40. مقاتل بن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، 5جلد، بیروت، دار إحیاء التراث العربی.(1423ق).
41. نحاس، احمد بن محمد، اعراب القرآن، بیروت‌، دار الکتب العلمیه، منشورات محمد علی بیضون‌.(1421ق).
Quranic and Hadith Researches of Modares
Volume 6, Issue 11
September 2019
Pages 167-196