نظریه ارزیابی کیفیت ترجمه خانم کارمن والرو گارسس (1994م) از مهمترین نظریات حوزه زبانشناسی است که بهمنظور تشخیص سطح کیفی ترجمهها، سازمانیافته و به تحلیل کیفی متون ترجمه شده ادبی میپردازد. این نظریه، به سبب مؤلفههایی که در تعیین میزان قابلیت و کیفیت متون ترجمه و میزان مطابقت آنها با متن مبدأ دارد، میتواند چارچوبی کارآمد برای نقد کیفیت ترجمههای قرآن کریم نیز باشد. گارسس، برای ارزیابی ترجمه، چهار سطح پیشنهاد میکند که عبارتند از: سطح معنایی- لغوی، سطح نحوی- صرفی، سطح گفتمانی- کاربردی و سطح سبکی- مقصودشناختی. پژوهشحاضر، باتکیهبر اهمیتِغیر قابلانکار این مدل ترکیبی در ارزشیابی کیفی ترجمهها،درنظرداردبه ارزیابی تخصصی کیفیت ترجمه منتخب سوره بقره بهقلم آیتالله محمد یزدی از قرآن کریم بپردازد. برای ایـن منظـور ابتـدا و بـهطـور مختصر، نظریه گارسس معرفی و سپس موارد قابل کاربستِ این نظریه بر مثالهای مستخرج از ترجمه سوره مذکور، ذکر میشود. مهمترین یافتههای این پژوهش که با روشی توصیفی – تحلیلی و آماری نگاشـته شـده، بیـانگر آن اسـت کـه اولاً: ترجمه یزدی از منظر شاخصهای نظریه گارسس، قابل نقد و ارزیابی کیفی است. ثانیاً: این ترجمـه، هم توضیحی ـ تفسیری است و دادههای بسیاری برای زیرگروه تعریف و توضیح و بسط خلاقه دارد و هم، موارد بیشماری از دادههای قابل تطبیق با نظریه گارسس و زیرگروههای متعدد آن، از قبیل: همانندی ـ قبض و بسط نحوی، دستورگردانی و همچنین انتقال ابهام را در خود جای داده است.
-Garces, C. V. "A methodological proposal for the assessment of translated literary works." Babel, 40, 77-101, (1994).
-Newmark, Peter. A textbook of translation. New York: Prentice-Hall, (1988).