* قرآن، ترجمه محمد مهدی فولادوند، دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی، چاپ ششم، (1388ش).
1- ابن کثیر، اسماعیل ابن عمر، تفسیر ابن کثیر، دارالکتب العلمیه: بیروت، (قرن 8 ه ق).
2- البعلبکی، روحی، فرهنگ عربی- فارسی المورد، ترجمه محمد مقدس، امیرکبیر: تهران، (1385ش).
3- امانی، رضا/ شادمان، یسرا، "چگونگی معادل‌یابی استعاره‌‌‌های قرآنی در فرایند ترجمه"، مطالعات قرآن و حدیث، ، شماره 2، سال پنجم، (1391ش).
4- بحرانی، سید هاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، ترجمه عبدالله صالحی نجف آبادی، ذوی القربی، قم: (1391ش).
5- پارسایار، محمد، فرهنگ معاصر فرانسه- فارسی، فرهنگ معاصر: تهران، (1385ش).
6- حدادی، محمود، مبانی ترجمه، چاپ اول، رهنما: تهران،(1384ش).
7- خرمشاهی، بهاء الدین، بررسی ترجمه های امروزین فارسی قرآن کریم، موسسه فرهنگی ترجمان وحی: قم، (1388ش).
8- خرمشاهی، بهاءالدین، رویای ترجمه بی غلط قرآن، جاویدان: تهران، (1376ش).
9- خرمشاهی، بهاءالدین، قرآن پژوهی، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی: تهران، (1389ش).
10- زمانی، بهاره/ امام، عباس،" ترجمه تشبیه در قرآن کریم"، فصلنامه علمی-پژوهشی مطالعات ترجمه، شماره 34، سال نهم، (1390ش).
11- طباطبائی، محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، ترجمه محمد باقر موسوی همدانی، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم دفتر انتشارات اسلامی: قم، (1374ش).
12-قطب، سید، تصویرسازی هنری در قرآن، ترجمه زاهد ویسی، آراس: سنندج، (1388ش).
13- قطب، سید، ترجمه تفسیر فی ظلال القرآن، مترجم / مصحح: خامنه‌‌ای، علی، رهبر جمهوری اسلامی ایران، تهران، (1318ش).
14- قرائتی، محسن، تفسیر نور، مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن: تهران، (1376ش).
15-کاظمی اسفه (و دیگران)، ابراهیم، فرهنگ فرانسه-فارسی، رهنما: تهران، (1379ش).
16- لازار، ژیلبر، فرهنگ فارسی-فرانسه، مهر ایران: تهران، (1381ش).
17-معین، محمد، فرهنگ فارسی معین(یک جلدی)، فرهنگ نما با همکاری کتاب آراد: تهران، (1387ش).
18-معلم،مرتضی، فرهنگ کامل جدید فارسی-فرانسه (دوجلدی)، امیرکبیر:تهران، (1388ش).
19-مطعنی، عبدالعظیم ابراهیم محمد، ویژگی های بلاغی بیان قرآنی، ترجمه دکتر سید حسین سیدی، سخن: تهران، (1388ش).
20- مکارم شیرازی ، ناصر و دیگران ، تفسیر نمونه ، 27 جلد ، چاپ سی و‌یکم، دارالکتب الاسلامیه: تهران ، (1373ش).
21- هاوکس، ترنس، استعاره، ترجمه‌ی فرزانه طاهری، نشر مرکز: تهران، (1377ش).
22- یاسوف، احمد، زیبایی شناسی واژگان قرآن، ترجمه دکتر سید حسین سیدی، سخن: تهران، (1388ش).
منابع لاتین
1-Le Koran, traduction d’A. Kasimirski, Charpentier, Paris (1840).
2-Le Coran, traduction de M. Hamidullah, le club français du livre, (1966).
3-Asad, M. The Message of the Qur’an, Gibraltar: Daral-Andulus, (1980).
4-Berman, Antoine. Pour une critique des traductions: JohnDonne, Gallimard, (1995).
5-Boisclair, Martin. «Trahison ou fidélité : l’effet produit chez le lecteur lisant un texte littéraire traduit », (M.A. diss.Université Laval), (1998).
6-Grigore, George, « La traductibilité de la métaphore coranique », Caietele Institutului Catolic II, page 88, (2001).
7-Herbulot, Florence, « La Théorie interprétative ou Théorie du sens : point de vue d’une praticienne », Meta journal des traducteurs / Meta: Translators' Journal, vol. 49, n° 2, )2004(.
8-Larousse Dictionnaire de français Compact, Paris, Larousse, )2011(.
9-Larson, Mildred, Meaning-Based Translation, University Press of America, (1998).
10-Mameri, Ferhat, « Le concept de la Littéralité dans la traduction du Coran », Thèse de doctorat, Université Mentouri, Constantine, (2005) ]En ligne[. Disponible sur bu.umc.edu.dz
Quranic and Hadith Researches of Modares
