یکی از مسائل نو در حوزه قرآنپژوهی، «ترجمه قرآن» است. این نهضت، با وجود نقاط قوت فراوان، دارای نقاط ضعفی نیز هست؛ یکی از این نقاط ضعف، در زمینه معادلیابی واژگان قرآنی است که از میان آنها میتوان به ماده «ظنّ» به‌عنوان یکی از لغات پرکاربرد و چالشزا در قرآن اشاره نمود. پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی –تحلیلی، با هدف دستیابی یا ابداع دیدگاه صحیح در معناشناسی ماده «ظنّ» و ارائه روش در مفهومشناسی تاریخی واژگان، به گردآوری، تحلیل و ارزیابی دیدگاهای اهل لغت و مفسران پرداخته و به این نتیجه دست یافته که معنای این واژه باید با واکاوی در کتب لغت، تفسیر و بافت آیات استخراج شود. در نهایت، با ارزیابی ترجمههای فارسی معاصر و مشهور قرآن‌کریم (آیتی، رضایی، صفوی، فولادوند، مجتبوی، مشکینی، معزّی، مصباحزاده و مکارم‌شیرازی)، موفقیت و عدم موفقیت آنها را در معادلیابی این واژه ارزیابی نموده است.
جستارهای قرآنی و حدیثی مدرس