*قرآنکریم
1- آذرنوش، آذرتاش، فرهنگ معاصر عربی- فارسی، چاپ دوازدهم، تهران: نشر نی،(1389ش).
2- ابن ابی الحدید، عزّالدین أبوحامد، شرح نهج البلاغه، چاپ اول، قم: کتابخانه عمومی آیه الله مرعشی نجفی، (1337ق).
3- ابنمنظور، محمّدبن مکرّم، لسانالعرب، قم: ادب الحوزه، (1363ش).
4- ایزوتسو، توشیهیکو، خدا و انسان در قرآن، معناشناسى جهانى بینى قرآنى، ترجمه احمد آرام، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، (1368ش).
5- بحرانی، ابن میثم، شرح نهجالبلاغه، بیروت: منشورات دارالثقلین، (1420ق).
6- تقیّه، محمّدحسن، «آسیب شناسی ترجمه های نهجالبلاغه»،مجموعه مقالات همایش ملّی نهج البلاغه و ادبیات، به کوشش دبیرخانه دائمی همایش نهج البلاغه، قم، (1391ش).
7- جعفری، محمد تقی، شرح و ترجمه نهجالبلاغه، تهران: دفتر نشر، (1358ش).
8- حسان، تمام، اللغه العربیة؛ معناها و مبناها. ط2. القاهرة: الهیأه المصریه العامه للکتاب، (1979م).
9- دشتی، محمد، ترجمه نهجالبلاغه، قم: مشرقین، (1379ش).
10- سعیدی روشن، محمدباقر، «روش پلکانی مفهومشناسی واژگان قرآنکریم»، دوفصلنامه پژوهشهای قرآن و حدیث، دفتر 1، پاییز و زمستان، صص 77- 94. (1388ش).
11- شهیدی، سید جعفر، ترجمه نهجالبلاغه، تهران: علمی و فرهنگی.(1373ش).
12- فقیهی، اصغر فقیهی، ترجمه نهجالبلاغه، تهران: مشرقین، (1381ش).
13- فیروزآبادی، مجدالدین، القاموس المحیط، القاهره: دارالحدیث، (1429ق).
14- فیضالاسلام، سید علینقی، ترجمه و شرح نهجالبلاغه، تهران: بینا، (1331ش).
15- قزوینی حائری، محمدکاظم، شرح نهجالبلاغه، نجف: مطبعه النعمان، (1337ش).
16- مؤیدی، احسان، فرآیند ریشهیابی واژگان نهجالبلاغه با تأکید بر روش ابنفارس، پایاننامه کارشناسی ارشد رشته علوم حدیث گرایش نهجالبلاغه، دانشگاه قرآن و حدیث، (1392ش).
17- موسوی، سید عباس، شرح نهجالبلاغه، چاپ اول، بیروت: دار الرسول الأکرم، (1376ش).
18- هاشمی خوئی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، چاپ چهارم، تهران: مکتبه الاسلامیه، (1358ش).
19) Catford, J.C. A Linguistic Theory of Translation, London: Oxford University Press. (1965(.
20) Nida, E. A. and Charles R. Taber. The Theory and Practice of Translation, Leiden: E.J. Brill. (1982).