Reviewing and criticizing the semantic types of the word "Nashata" in Persian translations of the Holy Quran

Authors
1 faculty of Mashhad, Ferdowsi university
2 department science of Quran and hadis Mashhad
Abstract
The single-use vocabulary in comparison to other vocabulary in the Holy Qur'an requires more precision in translating, because there are no other explanatory options in other verses and this lack of the same verse has made it difficult for them to translate. The verb "Nashata" is one of the single-use vocabulary in the Holy Qur'an mentioned only in verse 2 of the surah "Nazeaat". It seems that the translators in dealing with this word have been made different types of translations and have different voices.The present paper aims at analyzing the data and choosing the best translation, by classifying the approaches of translators and analyzing the Qur'anic data, to examine and critique the semantic forms presented by them to answer finally to this question that which translation is eventually has more credibility and is more reliable?
The result of this study is as follows: The translators have used three methods (literal, loyal and interpretive) in the translation of this verse, but, in fact, no one has been succeeded in complying with all the rules contained in the truth of the word, and consequently, it is necessary to present a corresponding meaning to the truth of the word.

Keywords


1- آدینه‏وند لرستانى، محمدرضا، کلمه الله العلیا (ترجمه قرآن‌کریم)، تهران: اسوه، (1377ش).
2- آیتى، عبدالمحمد، ترجمه قرآن، چاپ چهارم، تهران: صدا و سیماى جمهورى اسلامى ایران، انتشارات سروش، (1374).
3- ابن‌سیده، على‌بن اسماعیل، المحکم و المحیط الأعظم، چاپ: اول، بیروت: بی­نا، (1421ق).
4- ابن درید، محمد بن حسن، جمهره اللغة، چاپ: اول، بیروت: بی­نا، (1988م).
5- ابن‏قتیبه، عبدالله بن مسلم‏، تأویل مشکل القرآن،‏ محقق: شمس‏الدین، ابراهیم‏، بیروت: دار الکتب العلمیة، منشورات محمد علی بیضون، (‏1423ق).
6- ابن‌فارس، احمدبن فارس، معجم مقاییس اللغه، چاپ: اول، قم: بی­نا، (1404ق).
7- ازهرى، محمدبن احمد، تهذیب اللغة، چاپ: اول، بیروت: بی­نا، (1421ق).
8- ارفع، کاظم، ترجمه قرآن، چاپ: اول، تهران: فیض کاشانى، (1381ش).
9- الهى‌قمشه‏اى، مهدى، ترجمه قرآن، چاپ: دوم، قم: فاطمه الزهراء، (1380ش).
10- امینیان، کرم‏خدا، ترجمه قرآن، چاپ: اول، قم: اسوه، (1384ش).
11- امین، نصرت‏بیگم، تفسیر مخزن العرفان در علوم قرآن، چاپ: اول، بى­مک: بی­نا، (بی­تا).
12- انصاریان، حسین، ترجمه قرآن، چاپ: اول، قم: اسوه، (1383ش).
13- بحرانى، سیدهاشم‌بن سلیمان، البرهان فی تفسیر القرآن، چاپ: اول، قم: بی­نا، (1374ش).
14- برزى، اصغر، ترجمه قرآن و نکات نحوى آن، چاپ: اول، تهران: بنیاد قرآن، (1382ش).
15- بروجردى، محمدابراهیم، ترجمه قرآن، چاپ: ششم، تهران: کتابخانه صدر، (1366ش).
16- پاکتچی، احمد، «ترکیب­های اضافی در ترجمه قرآن‌کریم»، علوم قرآن و حدیث، شماره 1، صص 121-131، (1376ش).
17- پاینده، ابوالقاسم، ترجمه قرآن، چاپ: پنجم، تهران: جاویدان، (1357ش).
18- پورجوادى، کاظم، ترجمه قرآن، چاپ: اول، تهران: بنیاد دائرة المعارف اسلامى، (1414ق).
19- ثقفى تهرانى، محمد، روان جاوید در تفسیر قرآن مجید، چاپ: دوم، تهران: برهان، (1398ق).
20- جلالی، سیدلطف الله، «ترجمه معنایی از نظر میلدرد لارسون»، عیار پژوهش در علوم انسانی، شماره 3، صص119-136، (1389).
21- جواهری، سیدمحمد حسن، «پژوهش در انواع ترجمه قرآن‌کریم»، پژوهش های قرآنی، شماره 42، صص136-159، (1384).
22- حجتى، مهدى، گلى از بوستان خدا، چاپ: ششم، قم: بخشایش، (1386ش).
23- حسینی، بی­بی زینب، پژوهشی درباره واژگان تک­کاربرد در قرآن‌کریم، چاپ: اول، قم: بوستان کتاب، (1393).
24- حسینی سید علی اکبر، «دلایل ناکارآمدی نظریه وحدت موضوعی سوره­های قرآن»، پژوهش­های قرآنی، شماره 56، صص52-87. ، (1386).
25- حمیری، نشوان بن سعید، شمس العلوم، چاپ: اول، دمشق، بی­نا، (1420ق).
26- خانی کلقای، ‌حسین؛ حلال خور، کوثر، «بررسی ترجمه و معادل ساختاری مفعول مطلق با محوریت ترجمه فولادوند (بررسی موردی سوره نساء)»، پژوهش‌های ترجمه در زبان و ادبیات عربی، شماره 12، صص 89-118، (1394).
27- خسروانى، علیرضا، تفسیر خسروى، چاپ: اول، تهران: کتابفروشى اسلامیه، (1390ق).
28- خرم‏دل، مصطفى، تفسیر نور، چاپ: چهارم، تهران: احسان، (1384ش).
29- راغب اصفهانى، حسین بن محمد، مفردات ألفاظ القرآن، چاپ: اول، بیروت: بی­نا، (1412ق).
30- رهنما، زین‏العابدین، قرآن مجید با ترجمه و جمع‏آورى تفسیر، چاپ: اول، تهران: سازمان اوقاف، (1354ش).
31- رضایى اصفهانى، محمدعلى، ترجمه قرآن، چاپ: اول، قم، موسسه تحقیقاتى فرهنگى دارالذکر، (1384ش).
32- زبیدى، ماجد ناصر، التیسیر فی التفسیر للقرآن بروایة أهل البیت، چاپ: اول، بیروت: دارالمحجة البیضاء، (1428ق).
33- سلطان على‏شاه، سلطان محمد بن حیدر، تفسیر بیان السعاده فى مقامات العبادة، چاپ: اول، تهران: سر الاسرار، (1372ش).
34- سراج، رضا، ترجمه قرآن، چاپ: اول، تهران: سازمان چاپ دانشگاه، (1390ق).
35- سمرقندى، نصربن محمد، تفسیر السمرقندى المسمى بحر العلوم، چاپ: اول، بیروت: دارالفکر، (1416ق).
36- سیوطی، عبدالرحمن،‌ النهجه المرضیه فی شرح الألفیة،‌ چاپ اول، قم: مکتب الأعلام الاسلامی، مرکز النشر، (1417ق).
37- شاه ولى‏الله، احمدبن عبدالرحیم، ترجمه قرآن، چاپ: اول، سراوان: کتابفروشى نور، (بی­تا).
38- شیبانى، اسحاق بن مرار، کتاب الجیم، چاپ: اول، قاهره: بی­نا، (1975م).
39- صادق نوبرى، عبدالمجید، ترجمه قرآن، چاپ: اول، تهران: اقبال، (1396ق).
40- صفوى، محمدرضا، ترجمه قرآن بر اساس المیزان، چاپ: اول، قم: دفتر نشر معارف، (1388ش).
41- صفى‌على‌شاه، محمدحسن‌بن محمدباقر، تفسیر قرآن صفى على شاه، چاپ: اول، تهران: منوچهرى، (1378ش).
42- صلواتى، محمود، ترجمه قرآن، چاپ: اول، تهران: مبارک، (1387ش).
43- صیادانی، علی؛ بازیار، رسول، «نقدی بر معروف­ترین روش­های ترجمه قرآن‌کریم»، پژوهش‌های قرآنی در ادبیات، شماره 3، صص1-18، (1394).
44- طاهرى قزوینى، على‏اکبر، ترجمه قرآن، چاپ: اول، تهران: قلم، (1380ش).
45- طباطبایى، محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، چاپ: پنجم، قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامى، (1374ش).
46- طبرانى، سلیمان بن احمد، التفسیر الکبیر: تفسیر القرآن العظیم، چاپ: اول، اردن، اربد: دار الکتاب الثقافی، (2008م).
47- طبرسى، فضل بن حسن، جوامع الجامع، چاپ: اول، مشهد مقدس: آستان قدس رضوى، بنیاد پژوهشهاى اسلامى، (1375ش).
48- طبرى، محمدبن جریر، جامع البیان فى تفسیر القرآن، چاپ: اول، بیروت: دارالمعرفة، (1412ق).
49- طنطاوى، محمد سید، التفسیر الوسیط للقرآن الکریم‏، چاپ: اول، قاهره: نهضة مصر، (1997م‏).
50- عاملى، ابراهیم، تفسیر عاملى، چاپ: اول، تهران: کتابفروشى صدوق، (1360ش).
51- عروسى حویزى، عبد على بن جمعة، تفسیر نور الثقلین، چاپ: چهارم، قم: بی­نا، (1415ق).
52- فارسى، جلال‏الدین، ترجمه قرآن، چاپ: اول، تهران: انجام کتاب، (1369ش).
53- فراهیدى، خلیل بن احمد، کتاب العین، چاپ: دوم، قم: بی­نا، (1409ق).
54- فولادوند، محمدمهدى، ترجمه قرآن، چاپ: سوم، تهران: دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامى، (1418ق).
55- فهمی حجازی، محمد، زبان­شناسی عربی، ترجمه سید حسین سیدی، تهران: سمت، (1379).
56- فیض کاشانى، محمد محسن بن شاه مرتضى، تفسیر الصافی، ، چاپ: دوم، تهران: بی­نا، (1415ق).
57- قرشى بنابى، على‏اکبر، تفسیر احسن الحدیث، چاپ: دوم، تهران: بنیاد بعثت (مرکز چاپ و نشر)، (1375ش).
58- قلی­زاده، حیدر، «روش­های ترجمه و توصیف زبان شناختی آن­ها»، بینات، شماره 43، صص 134-144، (1383).
59- کاویان‏پور، احمد، ترجمه قرآن، چاپ: سوم، تهران: اقبال، (1372ش).
60- مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوار، چاپ: دوم، بیروت: بی­نا، (1403ق).
61- موسوى گرمارودى، على، ترجمه قرآن، چاپ: دوم، تهران: قدیانى، (1384ش).
62- مرکز فرهنگ و معارف قرآن، ترجمه قرآن، چاپ: اول، قم: بوستان کتاب (انتشارات دفتر تبلیغات اسلامى حوزه علمیه قم) ، (1385ش).
63- مشکینى اردبیلى، على، ترجمه قرآن، چاپ: دوم، قم: نشر الهادى، (1381ش).
64- مکارم شیرازى، ناصر، ترجمه قرآن، چاپ: دوم، قم: دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامى، (1373ش).
65- نسفى، عمر بن محمد، تفسیر نسفى، چاپ: اول، تهران: صدا و سیماى جمهورى اسلامى ایران، انتشارات سروش، (1376ش).
66- یاسرى، محمود، ترجمه قرآن، چاپ: اول، قم: بنیاد فرهنگى امام مهدى، (1415ق).
67- مغنیه، محمدجواد، تفسیر کاشف، چاپ: اول، قم: بوستان کتاب (انتشارات دفتر تبلیغات اسلامى حوزه علمیه قم)، (1378ش).
68- مصباح‏زاده، عباس، ترجمه قرآن، چاپ: اول، تهران: بدرقه جاویدان، (1380ش).
69- مصطفوى، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، چاپ: اول، تهران: بی­نا، (1368ش).
70- مقاتل بن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، چاپ: اول، بیروت: دار إحیاء التراث العربی، (1423ق).
71- معزى، محمدکاظم، ترجمه قرآن، چاپ: اول، قم: اسوه، (1372ش).
72- مهنا، عبدالله على‏ ،‌ لسان اللسان‏، چاپ اول، بیروت: دار الکتب العلمیة، (1413ق).
73- میبدى، احمد بن محمد، کشف الاسرار و عدة الابرار (معروف به تفسیر خواجه عبدالله انصارى)، چاپ: پنجم، تهران: امیر کبیر، (1371ش).
74- نجارپوریان، علی، کدام نوع ترجمه را انتخاب کنیم، رشد آموزش قرآن، شماره 26، صص11-16، (1388).
75- نیجیرى، عبدالله‌بن فودى‏ (بی­تا)، الحصن الرصین فی علم التصریف، چاپ اول،‏ محقق: حسین، محمد صالح‏، نیجریه، کانو: دارالامة، (بی­تا).