A Semantic approach to the entry of Majaaz in religious texts and its impact on correct understanding and translation of narrations

Abstract
Entry of Majaaz in the narrations is accepted by most of Islamic scholars; as they confirmed it independently or sometimes implicitly. However, some of scholars have accepted and it in the narrations, and practically have committed excessive interpretations of virtual expression in narrations. In contrast, others denied any entry of Majaaz in religious propositions and considered it synonymous false. Therefore, review of the views and theological foundations that shaped a range of absolute rejection to acceptance irregular is essential in understanding the right approach in the field of semantics and consequently, the correct translation of accounts. Each of the views, are based on foundations that of their owners accepted toward the nature of meaning. The rational hermeneutic-oriented approach -which most of its believers are attributed to the rationalism and logical and rule-interested interpretation of Majaaz expressions - is considered acceptable and reasonable approach in this area, so adopting it will lead to understanding and correct translation of narrations. As, a batch numerous Shi'ite and Sunni scholars such as Bukhari, Muslim, Saduq, Razi, Faiz Kashani, Majlesi and Qaradawi, in their traditional works have the same basis in the perception and understanding of the meaning of the narrations.

Keywords


*قرآن کریم
1- إبن تیمیه، تقی الدین، الإیمان، المکتب الاسلامی: بیروت، (1986م).
2- ابن‌منظور، محمدبن مکرم،لسان­العرب، دارصادر: بیروت، چاپ سوم، (1412ق).
3- ابوزید، نصرحامد، نقد الخطاب الدینی، نشر سینا: مصر، (1994م).
4- إصفهانی، محمدرضا، وقایه الأذهان فی علم الأصول، تحقیق: موسسة آل‌البیت (ع) لإحیاء التراث، موسسة آل­البیت (ع) لإحیاء التراث: قم، چاپ اول، (1413ق).
5- بخاری، محمدبن اسماعیل، الجامع الصحیح، دارالفکر: بیروت، (1401ق).
6- برنجکار، رضا، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، مؤسسه فرهنگی طه: قم، چاپ چهارم، (1381ش).
7- تفتازانی، سعد­الدین، مختصر المعانی، دارالفکر: قم، چاپ اول، (1411ق).
8- جرجانی نحوی، ابوبکر عبدالقاهر بن عبدالرحمن بن محمد، کتاب اسرار البلاغة، تعلیق: أبوفهر محمود محمد شاکر، المطبعة المدنی: مصر، قاهرة، چاپ اول، (1412ق).
9- خمینی، روح‌الله، آداب الصلاة، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره): تهران، چاپ چهارم، (1383ش).
10- سبحانی، جعفر، فرهنگ عقاید و مذاهب اسلامی، نگاهی به زندگی شخصیت­های آنان، توحید: قم، چاپ اول، (1371ش).
11- سروش، عبدالکریم، بسط تجربه نبوی، مؤسسه فرهنگی صراط: تهران، (1378ش)
12- سکاکی، یوسف‌بن ابی‌بکر، مفتاح العلوم، تصحیح: نعیم زرزور، دارالکتب العلمیة، بی‌مک، (1303ق).
13- سعیدی روشن، محمدباقر، تحلیل زبان قرآن و روش­شناسی فهم آن، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه­ اسلامی: تهران، مؤسسه پژوهشی حوزه و دانشگاه: قم، چاپ اول، (1383ش).
14- ـــــــــــــــــــــ ،«ماهیت معنا در بازخوانی سه رویکرد متفاوت تفسیری»، شماره 79، ص 35-56، مقالات و بررسی­ها، بهار، (1385ش).
15- سلیمان­حشمت، رضا، «تأویل: مباحث کلامی و فلسفی»، دانشنامه­ جهان اسلام: تهران، جلد 6، ص323-332 چاپ اول، (1380ش).
16- سیدرضی، محمدبن‌حسین، المجازات النبویة، تصحیح: مهدی هوشمند، دارالحدیث: قم، (1422ق-1380ش).
17- سیدمرتضى، علی‌بن‌حسین، الأمالی، تصحیح وتعلیق: سیدمحمدبدرالدین نعسانی حلبی، منشورات مکتبة آیت الله العظمى المرعشی النجفی: قم، چاپ اول، (1325ق).
18- صدر، محمدباقر، دروس فی علم الأصول، دارالتعارف للمطبوعات: بیروت، لبنان، (1410ق).
19- صدرالمتألهین شیرازی، محمد، رسالة متشابهات القرآن، به کوشش سیدجلال‌الدین آشتیانی، دانشگاه مشهد: مشهد، (1352ش).
20- صدوق، ابوجعفر محمدبن‌علی‌بن‌حسین، معانی‌الأخبار، انتشارات جامعه مدرسین: قم، (1361ش).
21- طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیرالقرآن، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات: بیروت، بی­تا.
22- طریحى، فخرالدین‏، مجمع البحرین‏، تحقیق: سیداحمدحسینى‏، کتاب­فروشى مرتضوى‏، تهران‏، چاپ سوم، (1375ش)‏.
23- فراهیدی، خلیل بن احمد، کتاب العین، هجرت: قم، چاپ دوم، (1410ق).
24- فقهی­زاده، عبدالهادی، «مجلسی و تأویل روایات»،  اسلام­پژوهی، شماره2، ص 81-99، بهار و تابستان، (1385ش).
25- فیض کاشانی، مولی محمدمحسن، التفسیر الصافی، تحقیق: حسین الأعلمی، الصدر: تهران، چاپ دوم، (1415ق).
26- __________________، کتاب الوافی، تحقیق، تصحیح، تعلیق و مقابله با اصل: ضیاءالدین حسینی‌اصفهانی، مکتبه الامام‌امیرالمومنین‌علی‌علیه­السلام: اصفهان، چاپ اول، (1406ق؛ 1365ش).
27- قاضی نعمان، أساس التأویل، به کوشش عارف تامر، بی­نا، بیروت، (1960م).
28- قرضاوی، یوسف، کیف نتعامل مع السنه النبویة، دارالشروق: قاهره، (1421ق).
29- گذشته، ناصر، «تأویل نزد اسماعیلیه»، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، تهران، جلد 14، ص392-394، چاپ اول، (1385ش).
30- گروهی از علما، التوفیق الربانی فی الرد علی ابن تیمیه الحرانی، دارالجنان، بی‌جا، بی­تا.
31- مجلسى، محمدباقر، بحار الأنوار الجامعه لدرر أخبار أئمه الأطهار، مؤسسه الوفاء، بیروت: لبنان، (1404ق).
32- مسلم نیشابوری، ابن حجاج، الجامع، دار الفکر: بیروت، بی­تا.
33- مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، انتشارات صدرا: تهران، (1370ش).
34- مظفر، محمدرضا، اصول الفقه فی مباحث الألفاظ و الملازمات العقلیه و مباحث الحجه و الأصول العملیة، تحقیق: عباس­علی زارعی سبزواری، بوستان کتاب: قم، چاپ دوم، (1424ق).
35- معرفت، محمدهادی، التأویل فی مختلف المذاهب و الآراء، بحث علمی مقارن هادف یعنی بشؤون التأویل و علاقته بالتفسیر و المجاز و الهرمنوطیقیا،  به کوشش: محمد شوقی، المجمع العالمی لتقریب المذاهب: تهران، چاپ اول، (1427ق).
36- نفیسی، شادی، علامه طباطبایی و حدیث(روش­شناسی نقد و فهم حدیث از دیدگاه علامه طباطبایی در المیزان)، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی: تهران، (1384ش).
37- هاشمی، أحمد، جواهر البلاغه فی المعانی و البیان و البدیع، دار إحیاء التراث العربی: بیروت، لبنان، چاپ دوم، بی­تا.
38- هوشنگی، حسین، «زمینه­های فلسفی و کلامی تأویل»، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، تهران، ج 14، ص 380-387، چاپ اول، (1385ش).