بررسی تطبیقی فعل مقاربه ی «کاد/یکاد» براساس دیدگاه زبان شناسـی

نویسندگان
دانشگاه ایلام
چکیده
خداوند قرآن را براى هدایت بشر فرو فرستاده است. یکى از راه هاى برخوردارى از هدایت قرآن، ترجمه ی روان، بدون ابهام و زودیاب آن است. نقد ترجمه هاى قرآن یکى از راهبردهاى رسیدن به ترجمه هایى با ویژگى هاى پیش گفته است. در این مقاله به بررسى ترجمه ی فعل مقاربه ی « کاد/ یکاد » در ترجمه آقایان مکارم شیرازی، فولادوند، خرمشاهى و کریم زمانى پرداخته ایم. این مترجمان در ترجمه ی « کاد » معادل « نزدیک بود» و در ترجمه ی « یکاد » معادل « نزدیک است » را به کار برده اند. آقاى فولادوند و کریم زمانى در ترجمه ی این دو فعل علاوه بر معادل بیان شده، از معادل « چیزى نمانده بود » براى « کاد» و « چیزى نمانده است » براى « یکاد » نیز استفاده کرده اند. برخى از مترجمان یادشده در ترجمه ی« لایکاد » و « لم یکد » معادل « نزدیک نیست » یا « نزدیک است » را به کار برده اند که نادرست است. در ترجمه ی این دو فعل باید از معادل « نمى تواند » استفاده کرد .

کلیدواژه‌ها


1-     آسه، جواد، «پژوهش درنگى در ترجمه فعل کاد »، صحیفه نور، ش42، (1389ش).
2-     حسن، عباس، النحو الوافی، ج1، چاپ سوم، دار المعارف مصر، بی تا.
3-     حوفى، احمد، «معنى (کاد) فى الاثبات و النفى» ، مجمع اللغةالعربیة، (1394ق).
4-     طبیبیان، سیدحمید، ترجمه شرح‌بن‌عقیل بر الفیه محمدبن‌عبدالله‌بن‌مالک، انتشارت امیرکبیر، (1390ش).
5-     خرمشاهی، بهاءالدین، ترجمه قرآن کریم، چاپ سوم، نشرجامی و نیلوفر، تهران، (1376ش).
6-     زمانى، کریم، ترجمه روشنگر قرآن کریم، چاپ دوم، نشرنامک، تهران، (1389ش).
7-     شرتونی، رشید، مبادئالعربیة، ترجمه دکترعلی شیروانی و محمدمسعود عباسی، چاپ انتشارات دارالفکر، تهران، (1385ش).
8-     شکیب انصاری، محمود، فن الترجمه بین اللغتین العربیه و الفارسیة، چاپ اول، نشردانشگاه شهید چمران، اهواز، (۱۳۸۱ش).
9-     فاتحی نژاد، عنایت الله، درآمدی بر مبانی ترجمه، چاپ اول، مؤسسه فرهنگی انتشاراتی آیه، تهران، (1380ش).
10-  فرزانه، سیدبابک، «معناى فعل کاد در قرآن»، صحیفه مبین، شماره37، (1385ش).
11-  فولادوند، محمدمهدی، ترجمه قرآن کریم، چاپ سوم، نشرچاپخانه بزرگ قرآن کریم، قم، (1379ش).
12-  مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن کریم، چاپ اول، نشرپیام عدالت، تهران، (1388ش).
13-  معروف، یحیی، فن ترجمه، چاپ ششم، انتشارات سمت، تهران، (1390ش).