An Overview of the Figures of Speech in Shadidi’s Translation of Nahj al-Balagha

Authors
1 MA in Arabic language and literature, Islamic Azad University
2 MA in Arabic language and literature
3 PHD Student of Arabic language and literature, Islamic Azad University, Science and Research Branch, Iran.
Abstract
The Nahj al-Balagha (Arabic: نهج البلاغة‎ Nahj ul-Balāghah) (“Way of Eloquence") is the most famous collection of sermons, letters and narrations of Imam Ali. This book is Known for its eloquent content and considered a masterpiece of literature in Arabic language and literature. This valuable book many times has been translated into Persian by capable translators and scholars. One of the most famous Persian translations of Nahj al-Balagha was done by Sayyed Jafar Shahidi, distinguished scholar of the Persian language and literature and a renowned historian of Islam. Nahj al-Balagha employs many stylistic, linguistic and rhetorical features, and this use of linguistic and rhetorical features such as simile, metaphor, irony, challenges the translators of Nahj al-Balagha. Meanwhile Shahidi’s translation of Nahj al-Balagha has been a faithful translation in a way that he has tried to convey it faithfully on the one hand, and to find the exact Persian equivalents on the other hand. Using the descriptive and attributive method, this article analyzes the diction, figures of speech, and literary graces of the 114 elementary sermon of Shahidi’s translation. Shahidi has carefully translated figures of speech of Nahj al-Balagha into Persian, to some extent that, the eloquence of this translation draws everybody’s attention. Shahidi has benefited from the Baligh simile and Makniyah Metaphor frequently. He has also used different types of figures of speech and rhetorical features such as rhyme, symmetry, contrast… which makes this translation more valuable and precious. And finally the authors have come to this conclusion that the rhyme is the most striking feature in this translation.

Keywords


1-       بن‌منظور، جمال‌الدین محمدبن‌مکرم،  لسان العرب، قم: نشر ادب الحوزه، (1405ق).
2-       البرز، پرویز، گامی در قلمرو شعر و موسیقی، چاپ دوم، تهران: انتشارات آن، (1381ش).
3-       پورنامداریان، تقی، رمز و داستان های رمزی در ادب فارسی، چاپ چهارم، تهران: علمی و فرهنگی، (1375ش).
4-       پورنامداریان، تقی، سفر در مه، چاپ دوم، تهران: انتشارات نگاه، (1381ش).
5-       تجلیل، جلیل، معانی و بیان، چاپ اول، تهران: مرکز نشر دانشگاهی، (1362ش).
6-       تفتازانی، سعدالدین، شرح المختصر، چاپ ششم، قم: انتشارات السماعیلیان، (1389ش).
7-       تقوی، علی، «نگاهی به زندگی و آثار استاد جعفر شهیدی»، آینه خیال، شماره 4، (بی تا).
8-       ثروت، منصور، فرهنگ کنایات، چاپ اول، تهران: چاپخانه سپهر، (1364ش).
9-       ثروتیان، بهروز، بیان در شعر فارسی، چاپ سوم، تهران: انتشارات برگ، (1369ش).
10-    جرجانی، عبدالقاهر، اسرارالبلاغه، ترجمه جلیل تجلیل، چاپ اول،  تهران: دانشگاه تهران، (1374ش).
11-    زرین کوب، عبدالحسین، شعر بی نقاب، چاپ نهم،  تهران: انتشارات علمی، (1381ش).
12-    سالم، شیرین و حاجی‌زاده، مهین، «بررسی زیبایی­شناسی گونه­های جناس در نهج‌البلاغه»، پژوهش‌نامه علوی، دوره 3، شماره 5، صص90- 67، (1391ش).
13-    سکاکی، ابی یعقوب بن ابی­بکر، تلخیص المفتاح، بیروت: دارالجیل، ( بی­تا).
14-    شریفی ولدانی، غلامحسین و شمعی، میلاد، «تحلیل صورت­های خیالی در شعر پایداری بر اساس نقد ادبی جدید (روش زیلبر دوران)»، نشریه ادبیات پایداری کرمان، شماره 4 و 3، صص 322-299، (1390ش).
15-    شفیعی کدکنی، محمدرضا، صور خیال در شعر فارسی، چاپ پنجم، تهران: انتشارات آگاه، (1383ش).
16-    شمیسا، سیروس، بیان، چاپ سوم، تهران: انتشارات فردوس، (1372ش).
17-    فاخوری، حنا، الجامع فی الأدب العربی، چاپ اول، بیروت: دارالجیل، (1986ش).
18-    فاضلی، محمد، دراسه و نقد فی مسائل بلاغیه هامه، چاپ اول، مشهد: مؤسسه چاپ و انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد، (1376ش).
19-    فرشید ورد، خسرو، درباره ادبیات و نقد ادبی، چاپ چهارم، تهران: انتشارات امیرکبیر، (1381ش).
20-    کریمی، احمد و وقاری، کلثوم ، «تحلیل اشعار سید حسن حسینی از منظر صور خیال»، نشریه فنون ادبی، دوره 3، شماره 2، صص 116- 93، (1390ش).
21-    کریمی­فرد، غلامرضا و نیکدل، رضا، «بررسی زیبایی­شناسی تشبیه در نهج‌البلاغه (حکمتها و نامه­ها)»، نشریه ادب و زبان کرمان، شماره 28، صص290- 265، (1389ش).
22-    کزازی، میرجلال‌الدین، بیان(1) زیباشناسی سخن پارسی، چاپ ششم، تهران: نشر مرکز، (1381ش).
23-    کیهان فرهنگی، شماره 170.
24-    مالمیر، تیمور، «صور خیال در دیوان عطار نیشابوری»، نامه فرهنگستان، سال هفتم، شماره 1، صص 50-42، (1384ش).
25-    میرصادقی(ذوالقدر)، میمنت، واژه نامه­ هنر شاعری، چاپ سوم، تهران: نشر کتاب مهناز، (1381ش).
26-    ناظمیان، رضا و حاج‌مؤمن، حسام، «ساخت و بافت در ترجمه متون دینی، بررسی مقایسه­ای دو ترجمه از نهج­البلاغه (شهیدی و دشتی)»، مجله ادب عربی تهران، دوره 5، شماره 1، صص 254- 237، (1392ش).
27-    نهج‌البلاغه، ترجمه­ دکتر سیدجعفر شهیدی، چاپ چهارم، تهران: انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی، (1372ش).
28-    وحیدیان کامیار، تقی ، بدیع از دیدگاه زیباشناسی، چاپ دوم، تهران: انتشارات سمت، (1385ش).
29-     همایی، جلال‌الدین، فنون بلاغت و صناعات ادبی، چاپ پنجم، تهران: انتشارات توس، (1361ش).