Kokabi Dana H, saedavi A. The study of the methods of translating dual form in translations of Holy Quran and Conformity or non-conformity to the structure of Persian grammar (Elahi Qomshei, Ayyati, Khoramshahi, Ansarian). QHTS 2021; 8 (15) :278-310
URL:
http://qhts.modares.ac.ir/article-10-47764-fa.html
کوکبی دانا حوریه، سعیداوی علی. بررسی شیوههای برگردان مثنی در چهار ترجمه قرآن کریم و قابلیت انطباق آن با ساختار دستوری زبان فارسی (مطالعه موردی ترجمههای الهی قمشهای، آیتی، خرمشاهی و انصاریان). جستارهای قرآنی و حدیثی مدرس. 1400; 8 (15) :278-310
URL: http://qhts.modares.ac.ir/article-10-47764-fa.html
1- دانشگاه بوعلی سینا همدان
2- دانشگاه بوعلی سینا همدان ، a.saedavi@basu.ac.ir
چکیده: (2171 مشاهده)
تفاوت در ساختار دستوری میان زبانها، همواره یکی از مباحث چالش برانگیز در ترجمه است و شاید بتوان گفت هر چه دو زبان از لحاظ اصل و ریشه از هم دورتر باشند، تفاوت دستوری میان آنها بیشتر خواهد بود. یکی از مقولههایی که تفاوت ساختاری در آن نمود برجستهای دارد، مقوله شمار است. در زبان عربی به عنوان یکی از زبانهای سامی برای این مقوله سه برش یعنی مفرد، مثنی و جمع وجود دارد ودر زبان فارسی که از جمله زبانهای هند و اروپایی بهشمار میرود، برای مقوله شمار فقط دو برش مفرد و جمع در نظر گرفته شده است. حال با توجه به اینکه صیغه مثنای عربی در شمار زبان فارسی معادلی ندارد، چه راهکارهایی برای برگردان آن به زبان فارسی وجود دارد؟ این جستار پس از بررسی ترجمه 150 آیه حاوی صیغه مثنی در چهار ترجمه الهیقمشهای، آیتی، خرمشاهی و انصاریان به این نتیجه رسیده است که مترجمان در برگردان صیغه مثنی از چهار راهکار بهره جستهاند: 1. استفاده از عدد دو 2.تصریح و ذکر مرجع مثنی 3. ترجمه مثنی به مفرد4. حذف مثنی در ترجمه. از میان این شیوهها استفاده از عدد دو در ترجمهها بسامد بیشتری داشته است. همچنین مشخص گردید که مترجمان در اعمال این شیوهها، گاه ساختار زبان فارسی را رعایت نکرده و این امر منجر به عدم درک صحیح معنا و یا نقض ساختار فارسی شده است.
نوع مقاله:
مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
هنر و علوم انسانی (عمومی) دریافت: 1399/8/29 | پذیرش: 1400/2/25 | انتشار: 1400/3/10