دوره 8، شماره 15 - ( 1400 )                   جلد 8 شماره 15 صفحات 124-96 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه زبان و ادبیات عرب، دانشگاه سمنان، ایران ، mramirbastami1990@gmail.com
2- دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم و رئیس دانشکده علوم قرآنی شاهرود، شاهرود، ایران
چکیده:   (1791 مشاهده)
از مواردی که در برگردان آیات قرآن کریم کم‌تر مورد توجه قرار گرفته، معانی مختلف ال و خصوصاً ال عهد ذهنی بلاغی است و این مسأله موجب آسیب در ترجمه می­شود،  ال عهد ذهنی در بلاغت و علم نحو معانی متفاوتی نسبت به هم دارد که قدماء به این مورد اشاره نکرده­اند. این مقاله به روش توصیفی - تحلیلی به معناشناسی ال در محدوده صد آیه اول قرآن کریم در ترجمه محمدعلی رضایی اصفهانی می­پردازد و از این رهگذر به دنبال تحلیل دقیق معانی ال و بررسی راه­های نمایش آن­ها در ترجمه مذکور می­باشد. روش مترجم در ترجمه انواع مختلف ال استخراج شده است و در برخی از ترجمه­های ارائه شده در این دامنه پژوهشی، ملاحظاتی مطرح گردیده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که در ترجمه عهد حضوری تنها با ترجمه نمودن اسم اشاره و حرف ندا در کنار اسم معرفه می­توان مفهوم حضور در ال را آشکار نمود. چنانکه در زبان عربی نیز نشانه عهد حضوری بودن ال، وجود این قرائن می­باشد و مترجم نیز همین طریق را پیموده است و توضیح بیشتری نمی­دهد و برای رساندن عهد ذکری صریح، لفظ«این» را اضافه نموده و برای نمایش ال موصوله تعبیر به «کسانی که» آورده­ است، همانگونه که موصولات اسمی چنین ترجمه می­شوند. ال جنس و عهد ذهنی بلاغی به همان شکل معرفه معنا می­شود و علامت خاصی برای شناخت آن وجود ندارد.
 
متن کامل [PDF 594 kb]   (814 دریافت)    
نوع مقاله: مقالات علمی پژوهشی | موضوع مقاله: هنر و علوم انسانی (عمومی)
دریافت: 1399/5/21 | پذیرش: 1399/12/20 | انتشار: 1400/3/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.