دوره 8، شماره 16 - ( 1400 )
جلد 8 شماره 16 صفحات 174-156
|
برگشت به فهرست نسخه ها
20.1001.1.24233757.1400.8.16.6.0
رهیافتی زبانشناختی به ترجمه «خُطُوات» در قرآن کریم با تکیه بر ریشهشناسی واژه
محمدحسن شیرزاد
1
،
محمدحسین شیرزاد
2
،
عباس مصلایی پور
2
1- دانشگاه امام صادق (ع) ،
m.shirzad861@gmail.com
2- دانشگاه امام صادق (ع)
چکیده:
(2021 مشاهده)
مهمترین وظیفه مترجمان در فرآیند ترجمه قرآن کریم، فهم دقیق واژگان قرآنی و انتخاب بهترین معادلها برای آنهاست؛ به ویژه آنجا که واژه دارای پارهای از مؤلّفههای معناییِ خاص باشد که در انتقال به زبان عربی کلاسیک از نظرها دور مانده است.
یکی از بارزترینِ این نمونهها، واژه قرآنی «
خطوه
» است که به دلیل دربرداشتن پارهای مؤلّفههای معناییِ کمشناخته، تنها در قالب ترکیب «خُطُوات الشَّیطان» به کار رفته است.
مطالعه حاضر در صدد برآمده است با کاربست دانش ریشهشناسی به عنوان یک ابزار کارآمد در فرآیند ترجمه، به پیجویی ماده «خطو» در شاخههای مختلف سامی دست زند و قدیمترین معنای آن را بازشناسد، روند تحولات معنایی آن تا عصر نزول قرآن کریم را به مطالعه گذارد و به بازشناسی مؤلّفههای معنایی آن همّت گمارد.
همچنین پژوهش حاضر، میزان موفقیت ترجمههای فارسی در ارائه معادلهایی برای واژه قرآنی «
خطوه
» را مورد ارزیابی قرار داده
، ونشان داده است که یکی از مهمترین مؤلّفههای معنایی واژه «
خطوه
» که در سنّت مطالعات لغوی و تفسیری مغفول مانده، گمراهی و سرگردانی است. بر این پایه،
«
خطوه
» در بافت نزول قرآن کریم، بر خصوصِ ردّپاهای گمراهکنندهای اطلاق میگردید که موجباتِ سرگردانی مسافران را پدید میآورد.
واژههای کلیدی:
ترجمه قرآن
،
ریشهشناسی
،
زبانشناسی سامی
،
ماده «خطو»
متن کامل
[PDF 1487 kb]
(856 دریافت)
نوع مقاله:
مقالات علمی پژوهشی
| موضوع مقاله:
هنر و علوم انسانی (عمومی)
دریافت: 1400/12/16 | پذیرش: 1400/11/20 | انتشار: 1400/11/20
بازنشر اطلاعات
این مقاله تحت شرایط
Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License
قابل بازنشر است.