دوره 10، شماره 19 - ( 1402 )
جلد 10 شماره 19 صفحات 24-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
استادیار دانشگاه کوثر بجنورد ، zh.akbari@ymail.com
چکیده: (221 مشاهده)
تکامدها، واژه‌هایی هستند که تنها یک بار در قرآن کریم به کار رفته‌اند و به دلیل تک کاربرد بودن و کم بودن قرینه‌های فهم آن در متن، کار ترجمه را سخت و دشوار میکنند. واژۀ «عبقری» تکامدی است که به دلیل فاصله تاریخی و متروک شدن ریشۀ اصلی واژه، برابرنهادهای مختلفی برای آن در ترجمه‌ها و تفسیرهای قرآن کریم بیان شده است. محققان برای این واژه در حدود 25 معنا با نقش‌هایی متفاوت در جمله قائل شده‌اند. در این مقاله که به شیوۀ توصیفی- تحلیلی سامان یافته؛ داده‌های ترجمه‌ای و تفسیری این واژه مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که این برابرنهادها در سه گروه اسمی، وصفی و اسمی – وصفی دسته‌بندی می‌شوند که هر یک معنایی را بازتاب می‌دهند. ایراد اساسی این ترجمه‌ها، توجه صرف به مصادیق و در نظر نگرفتن معنای اصیل "عبقری" که به معنای «شگرف و بی‌نظیر بودن» است، خلط معانی به کار رفته در ترجمۀ "عبقری" با "رفرف" و در نظر نگرفتن مقام آیه که در مقام بیان و معرفی نعمت‌های بی‌نظیر و شگفت‌انگیز بهشتی است، می‌باشد. از این لحاظ، صفت بودن «عبقری» محتمل است و می‌توان «عبقری» را صفتی به معنای «شگرف و بی‌نظیر» دانست.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
هنر و علوم انسانی (عمومی)
دریافت: 1402/8/28 | پذیرش: 1402/11/17 | انتشار: 1402/6/10
دریافت: 1402/8/28 | پذیرش: 1402/11/17 | انتشار: 1402/6/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |