دوره 7، شماره 13 - ( 1399 )
جلد 7 شماره 13 صفحات 61-33 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشگاه بین المللی امام خمینی ره قزوین ، mhajalipoor@gmail.com
2- دانشگاه بین المللی امام خمینی ره قزوین
2- دانشگاه بین المللی امام خمینی ره قزوین
چکیده: (2808 مشاهده)
یکی از مسائلی که مترجمان و مفسران در فهم معانی آیات با آن روبه‌رو هستند تعدد معانی باب‌های ثلاثی‌مزید است که تشخیص معنای مدنظر در آیه را دشوار می‌سازد یکی از مصادیق مسأله فوق، عبارت ﴿ولا تُطِع مَن أغفَلنَا قَلبَهُ﴾ است که می‌توان برای فعل (اغفلنا)معانی متعددی را متصور شد، لذا هرکدام از مفسران و مترجمان براساس فهم خود، معنایی را برداشت کرده‌اند که برخی از این معانی با مفهوم اصلی آیه منطبق نیست. ضرورت پرداختن به این موضوع از آن‌جا ناشی می‌شود که برداشت معنای تعدیه از عبارت فوق به شبهه جبر دامن می‌زند، لذا جستار حاضر تلاش دارد این عبارت را با روش توصیفی- تحلیلی در تفاسیر گوناگون مورد بررسی قرار دهدتا با استفاده از سیاق ، معنای مراد از عبارت فوق را استخراج کرده و در نهایت ترجمههای فارسی را به بوته نقد بگذارد. برای این منظور بیش از بیست تفسیر و چهل ترجمه از قرآن‌کریم مورد بررسی قرارگرفت و در نهایت سیاق آیه(لفظی و غیرلفظی) نشان داد که از بین معانی مطرح شده ،معنای مصادفه (غافل یافتن قلب)، به مفهوم اصلی آیه نزدیک‌تر است. با اینحال از بین مفسران، شریف رضی، ابن‌شهرآشوب، نیشابوری و ابن‌جنی و از بین ترجمههای بررسی شده تنها دو ترجمه فارسی تفسیر طبری و ترجمه کاظم‌ارفع تا حدودی به این مفهوم اشاره کرده‌اند.
نوع مقاله: مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
هنر و علوم انسانی (عمومی)
دریافت: 1399/1/12 | پذیرش: 1399/3/16 | انتشار: 1399/6/22
دریافت: 1399/1/12 | پذیرش: 1399/3/16 | انتشار: 1399/6/22
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |