دوره 4، شماره 7 - ( 1396 )
جلد 4 شماره 7 صفحات 152-125 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- هیأت علمی
2- هیات علمی
3- کارشناس ارشد مترجمی زبان عربی
2- هیات علمی
3- کارشناس ارشد مترجمی زبان عربی
چکیده: (10379 مشاهده)
انسجام (Cohesion)، اصطلاحی است در حوزه علم زبانشناسی نقشگرا که به بررسی روابط میان عناصر مختلف سازنده آن متن در دو سطح دستوری (ساختاری و غیرساختاری) و واژگانی میپردازد. در بحث انسجام دستوری غیرساختاری، مؤلفههای چهارگانه: ارجاع، ربط، جانشینی و حذف، به‌عنوان عوامل انسجامبخش متن محسوب می شوند که هریک، در کنار دیگر عوامل انسجام، به پیوستگی و یکپارچگی متن میانجامند. نظر به ضرورت اصل تعادل و برابری در فرآیند ترجمه، بازتاب هریک از عوامل فوق در ترجمهها در راستای حرکت همسو با متن اصلی از اهمیّت بسزایی برخوردار است. از آن‌جا که نهجالبلاغه به‌عنوان متنی منسجم، شامل گونه‌های مختلف انسجامبخش است، انتظار میرود ترجمههای به‌عمل آمده از آن نیز این عناصر انسجامبخش را در خود بازتاب دهد. این مقاله با اتخّاذ رویکرد توصیفی– تحلیلی به بررسی و تطبیق مؤلفههای انسجام دستوری غیرساختاری در خطبه اول نهجالبلاغه و پنج ترجمه انتخابی میپردازد. از این رهگذر، میزان پایبندی مترجمان به بازتاب این مؤلفههای انسجامبخش بررسی شده و در نهایت این نتیجه حاصل شده است که در میان انبوه مؤلفههای یادشده برخی از مترجمان در سایه حرکت همارز و برابر با متن اصلی و با گزینش برابرنهادهایی مناسب، انسجام موجود در متن اصلی را به‌طور کامل در ترجمههای خود انعکاس دادهاند. در مواردی نیز مترجمان از این اصل غافل ماندهاند که این غفلت میتواند ناشی از عواملی چون سبک خاص مترجم و ظرفیت زبانی– دستوری متن مقصد باشد.
دریافت: 1395/11/13 | پذیرش: 1396/5/3 | انتشار: 1396/6/14
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |