دوره 2، شماره 4 - ( 1394 )
جلد 2 شماره 4 صفحات 32-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشگاه رازی
2- دانشگاه رازی کرمانشاه
2- دانشگاه رازی کرمانشاه
چکیده: (8871 مشاهده)
پس از ترجمه قرآن‌کریم، نقد و بررسی روشهای ترجمه نیز، محور توجه ترجمهپردازان، به‌ویژه در نیم قرن اخیر قرار گرفت. این اهتمام جدی به روشهای مختلف ترجمه، حاکی از نگرش مثبت زبانشناسان و ترجمهپژوهان برای رسیدن به ترجمهای کامل، وفادار و مطلوب است. غلامعلی حدّادعادل، از جمله مترجمان قرآن است که نوع ترجمه خود را «مفهوم به مفهوم» خوانده است؛ امّا با تأمل در ساختار و محتوای این ترجمه، چنین دریافت میشود که وی، نه تنها به متن اصلی مقیّد و متعهّد است، بلکه به زبان مقصد و ساختارهاى آن نیز، تا سر حد امکان، توجّه داشته است. هدف این مقاله، ارائه شواهد و نمونههایی برجسته در نقد نظریه مفهومی ایشان است تا نشان دهد که این ترجمه، علاوه بر رویه معنایی مفهومی، در بسیاری موارد، ترجمهای تحت‌اللفظی، وفادار و امین است. از مهمترین نتایج این مقاله این است که ترجمه یاد شده، علاوه بر اعتماد به نثر فاخر فارسی و سلاست آن، حسب اعتقاد مترجم به روش ترجمه مفهومی، غالباً با ساختارها و مختصات زبان مبدأ (قرآن) نیز معادل و مطابق است. در این ترجمه شاخصهای بسیاری یافت میشود که خلاف روش مفهومی است.
نوع مقاله: مقاله تحقیقاتی |
موضوع مقاله:
ترجمه
دریافت: 1394/10/22 | پذیرش: 1394/11/30 | انتشار: 1394/12/22
دریافت: 1394/10/22 | پذیرش: 1394/11/30 | انتشار: 1394/12/22
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |