دوره 2، شماره 3 - ( 1394 )
جلد 2 شماره 3 صفحات 172-151 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشگاه اصفهان
چکیده: (10335 مشاهده)
از دیر باز مفهوم فراز قرآنی«بَعُوضَةً فمافوقها»،«پشه و فراتر از آن»، موضوع بحث و اختلاف مفسران و مترجمان قرآن بوده، ظاهراً واژه «فوق» در معنای متداول آن (بالاتر و بزرگ‌تر) به کار نرفته، که نظر به در مقام تمثیل بودن این عبارت، معنای متضاد آن یعنی «کمتر و پائین‌تر» مورد اعتنا است. این نوشتار ضمن بهرهگیری از دانشهای زبانی با استناد به کتب لغت، نحو و تفسیر، و باتوجه به تفاوت‌های واژه‌های «فـ»، «ما» و «فوق»، با روش توصیفی– تحلیلی، و بر پایه روابط بینامتنی به بررسی مدلول این شیوه کاربرد در احادیث بزرگان صدر اسلام پیامبر(ص) و امام علی (ع) و امام موسی کاظم (ع)) پرداخته- که توجه به این بینامتنیت برای دریافت مفهوم آیه تاکنون از نظر دور مانده بوده است- و معنای این فراز را براساس تفسیر «بزرگ‌تر و بالاتر» روشن نموده است؛ نیز با عنایت به روابط بینامتنیت این عبارت قرآن و فرازی از خطبه 164 نهجالبلاغه مشخص می‌شود «فـَ» در این فراز، به معنای «إلی» است و باید در فارسی به واژه «تا» برگردان شده، مراتب سیر صعودی به بزرگ‌تر را نشان دهد؛ ضمن آنکه با نقد و بررسی بسیاری از ترجمههای فارسی این عبارت و ارائهنمودارهای آن، نشان میدهد واژه «فوق» در زبان فارسی قطعا دو معنای متضاد را (در هر صورت) بر نمیتابد و بر این اساس فقط برخی ترجمهها وفادار مینماید.
واژه‌های کلیدی: قرآن، حدیث، مافوق، بینامتنیت، واژه شناسی، نحو، ترجمه، the Arabic phrase «مَا فَوْقَهَا»
نوع مقاله: مقاله تحقیقاتی |
موضوع مقاله:
زبان و ادبیات عربی
دریافت: 1394/8/27 | پذیرش: 1394/10/30 | انتشار: 1394/11/20
دریافت: 1394/8/27 | پذیرش: 1394/10/30 | انتشار: 1394/11/20
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |